Een vriend vertelde me dat alle heroïne junks van Nederland
tegenwoordig zitten opgesloten in een antroposofisch afkickcentrum. Afkicken
doen ze niet meer, dus in feite zitten ze opgesloten in afgehoekte cellen (ze mogen er wel uit). Heroine junk is het soort
dat een beetje bedelend en fietsen jattend door het leven gaat. Ik heb in het
verleden ook wel eens een fiets gekocht voor om en na bij de tien euro. Best mogelijk dat dit van zo'n junk was. Inmiddels zitten de treinstations met een groot ‘beheers probleem’. Die fietsen worden namelijk niet meer
gejat en de aanwas is te groot. Er moeten mensen van de gemeente komen om ze weg te halen. Dat zijn eigenlijk een soort ingehuurde junks, want ook de gemeente verkoopt deze 'gejatte' fietsen weer door. Alleen ben je bij de gemeente voor een tientje niet klaar. Ineens
blijkt dat heroine junks, net als sommige kleine insecten, een belangrijk
functie hadden in het ecosysteem van de stad. Nu moet dat weer met extra
mankracht worden opgelost, wat de samenleving uiteindelijk extra geld kost. De junks zijn helemaal niet blij in het afkickcentrum en ook dat kost geld. Uiteindelijk is het beter om ze weer los te laten. Er bestaan namelijk geen eenvoudige oplossingen voor complexe samenlevingen. Deze afwijkende stadsnomaden horen ook wel een beetje bij de stad, vind ik, en ja ook mijn fiets is wel eens gestolen.
