Sinds de Arabische lente zich aan het voltrekken is heb ik het boek Dessert Encounter in huis. Het is een reisverhaal
van Knud Holmboe, een Deen die zich tot de Islam heeft bekeerd en in de jaren
dertig door Noord Afrika reist, van Marokko op weg naar Benghazi in Libië. De enige echte problemen ondervindt hij als
hij de bezettende Europese macht tegen komt; de Italianen. Ik heb het nog niet uit maar deze ontmoeting wordt al aangekondigd in de introductie. Wat weten we eigenlijk van de Italianen in Noord Afrika? Ik wist er niet veel van, maar officiele Italiaanse cijfers melden dat er tussen 1928 en 1931 83.000 mensen van tribale stammen in Libie en Egypte zijn uitgemoord in concentratiekampen en dat de wezen zijn opgevoed in speciale fascistische kampen om later te kunnen assisteren bij het bezorgen van de fascistische beschaving in Ethiopie.
Holmboe's verhaal schijnt het beste journalistieke document te zijn dat we bezitten van de genocide die zich daar moet hebben afgespeeld. Het kan geen kwaad om hier kennis van te nemen, al was het maar om een beetje te snappen waar het wantrouwen vandaan komt uit Noord Afrika en de Arabische wereld jegens het westen.
