Gisteren beweerde ik dat de meest interessante dingen worden
gezegd aan de bar, daarmee impliceerde ik dat de context van de bar dezelfde
onderwerpen als op het podium besproken worden in een ander, vaak
verhelderend, daglicht plaatst. Vandaag
zag ik een uitbarsting op het podium die beter had kunnen plaatsvinden aan de bar. Niet dat het een beter is dan de ander, maar bar praat of geschreeuw vallen binnen een andere discipline dan de discussie op basis van argumenten. Er ontstond iets dat leek op een ruzie tussen twee filosofen. Eric
Schliesser die op het podium zat en werd geïnterviewd, kreeg het te kwaad toen
hij te horen kreeg dat een andere filosoof, Paul Cobben, had beweerd dat het domein van de
filosofie zich bezig zou moeten houden met universele kwesties en zich niet zou moeten
bezighouden met subjectieve persoonlijke kwesties. Je hebt te maken met een traditie en een bepaalde structuur waarin je je moet verhouden. Schliesser werd woedend en zei dat het juist wel met individuele passie te maken heeft en noemde Plato als belangrijk voorbeeld van iemand die toch op dat grensgebied opereert tussen filosofie en literatuur. Schliesser werd
zo kwaad dat zijn argumenten uiteindelijk ondergesneeuwd
raakte in uitingen van wanhoop (' Paul waar ben je mee bezig' zei hij ondermeer). Schliesser zei ook dat het af en toe beter is om met een hamer op tafel te slaan dan altijd maar met argumenten te komen en te wikken en te wegen.Misschien heeft hij wel een punt. Bij Sloterdijk werd gelachen toen de mensen de dvd terugzagen, misschien omdat het nu ondertiteld was en je eindelijk kon begrijpen wat hij zei. Ik ben benieuwd hoe mensen deze dvd met Eric Schliesser zullen terugzien. Als er niet in geknipt wordt, zou je op het doosje kunnen zetten: life beelden van filosoof in het echt, niet voor alle leeftijden.
