Soms toont er zich een ganggenoot in de deur opening, dat
leidt niet zelden tot gesprekjes. Vandaag had ik het met Martijn over de hel en
de onderwereld en hoe in de oude Christelijke teksten eigenlijk helemaal geen
referenties naar de hel bestaan. De hel is pas later ingezet als politieke mal
om mensen te laten doen wat je van ze verlangt. En als economisch wondermiddel. Diegene met geld konden namelijk aflaten kopen. Dit was een win win situatie. De kerk verdiende een leuk zakcentje en de aflaatbezitters hadden ziele rust. De Holocaust is ook zo’n mal,
het legitimeert Israel tot zo ongeveer ieder handelen. Netanyahu had het in het
Amerikaanse congres over een episch gevecht tussen vrijheid en slavernij dat eraan zat te komen, of
iets van die strekking. Het publiek was hem nogal goed gezind ook toen hij doodleuk de holocaust er weer bij haalde. Onvoorstelbaar, er is geen gebeurtenis zo geprostitueerd als het uitmoorden van de joden. Sterker nog, het geldt allang niet meer als een gebeurtenis, het is alleen nog maar een poetsdoekje om akelig politiek handelen te rechtvaardigen. Ook Obama ontkomt
niet aan de mal van de Holocaust.
