yp27.Gina

Eindelijk heb ik een afspraakje met Gina, de Hindustaanse van tekenles.
Het duurde even om haar vertrouwen te winnen, maar het is gelukt. Ik mocht langs komen bij een verjaardag in een kroeg aan de Valeriusstraat. Esther was jarig. Gina kende Esther nog van toen ze bij binnenlandse zaken werkte. Ook de anderen op het feestje waren van Binnenlandse zaken. ‘Ik vind dat fijn om zo met collega’s om te gaan, om mijn vrienden tussen de collega’s te zoeken.’
Esther, Gina en nog een meisje beginnen commentaar te leveren op een barman.'kijk Gina, die vond jij nog zo leuk de vorige keer.' Estehr wijst naar een van de twee barmannen die zo te zien allebij de sportschool frequenteren. ‘ Ja we zijn allemaal vrijgezel moet je weten.’ Ik zei dat ik ook best onder de indruk was van de barman en dat ik het dus wel begreep.
Naast Gina’s glas bier stond een potje met talkpoeder. ‘Geef me je hand’, ik steek mijn hand uit en Gina deed er wat witte poeder op. Daarna doet ze het op haar eigen hand, wrijft dat samen en strijkt het over mijn wangen. Daarbij zegt ze iets dat klinkt als ‘soepholy’. Ik volg haar voorbeeld. Deze week is het Hindustaans nieuwjaar en je feliciteert elkaar met poeder. Ik ken het ritueel wel, het wordt vooral veel in Den Haag gevierd vanwege de enorme Hindustaanse gemeenschap hier. Volgens Gina wonen er ook in Ypenburg erg veel Hindustanen. Ik geloof het direct, de roti specialist zit er niet voor niets. Ik zeg Gina dat ik het nieuwjaarsritueel vooral ken met gekleurd poeder. Ze zegt dat ze dat ook wel gedaan heeft op het werk bij haar mannelijke collega's van binnenlandse zaken. ‘Op een gegeven moment liepen de mannen daar in hun pakken als kinderen achter elkaar aan te rennen om elkaar in te peperen met gekleurd poeder.’
Gina is het product van twee culturen. Ze gebruikt het Hindu poeder als middel om te flirten. Vanuit het Hinduïsme is het de bedoeling om te ontsnappen aan de eeuwige cirkel van leven en dood. Maar er zijn ook mensen die graag terug komen. Ze verteld me dat sommigen ervan dromen om opnieuw geboren te worden als dier. ‘Het is waar je hart naar uitgaat bij het overlijden, wat van belang is. Ik ben denk ik uit mezelf teruggekomen om mensen te helpen.’
Na twee uur neem ik afscheid en reken mijn eigen biertjes af. Het had niet gehoeven zegt Esther, maar ik vind dat wel zo correct zeker als je bedenkt dat ik daar kwam voor Gina en dat ik eigenlijk alleen maar met Gina heb gepraat. Op de fiets terug moet ik denken aan mijn vorige leven, volgens Gina ben ik naar alle waarschijnlijkheid een hond geweest.