zaterdag 7 maart 2009

yp19.Vogelaarwijken van de Toekomst


Vanavond waren een vriend en mijn vriendin op bezoek. Ik had me voorgenomen om tijdens mijn verblijf iedere dag voedsel in een horecagelegenheid te halen. Vandaag viel de keuze weer op roti, dat was me de vorige twee keer goed bevallen. We aten de roti ,die ik had opgewarmd in de magnetron, en dronken bier uit blikjes. Nadat de roti op was zijn we nog een avondwandeling gaan maken. Op de Oude Kustlijn, de straat door het winkelcentrum, troffen we een groepje jongens met scooters. Eentje reed rond op zijn achterwiel, de anderen stonden tegen de muur met hun capuchons diep over de ogen getrokken. Ze keken boos.'Kunnen jullie ook zo goed op je ahcterwiel rijden?', vroeg ik. Toen moesten ze lachen. 'We kunnen het wel, maar hij is de beste' ze wezen vol ontzag naar een jongen die inderdaad enkele seconden lang voortzoefde op een achterwiel. Ze vroegen of ik bij Dominic achterop wilde en dat liet ik me geen twee keer zeggen. Ik moest wel een helm op vonden ze. 'Je weet maar nooit.'
Terwijl we aan het wachten waren op Dominic, kreeg ik een jointje aangeboden. Eenmaal achterop bij Dominic gooide hij soepel zijn voorwiel de lucht in en voordat ik het wist reden we op een horizontale scooter. Na een stuk of drie 'wheely's' vroeg ik Dominic om z’n telefoonnummer. Ik vertelde hem dat ik volgende vrijdag met de radio langs wilde komen. Toen ik het radio station FunX noemde vlogen de jongens bijna in de lucht van het enthousiasme. Ik had hier te maken met trouwe luisteraars.
Dit moest Inez horen.
Bij Un Alegra was de mannenavond aan het aflopen. Het waren ongeveer dezelfde mannen als bij de mannen avond op dinsdag bij Piet Vink centrum. Gerad was er ook. Hij houdt de bar draaiende bij het Piet Vink Centrum, althans tijdens de mannen avond. Hij is ooit huismeester geweest bij een van die appartementen in het centrum, maar hij moest er weg omdat hij tienduizend euro huurahcterstand moest terugbetalen. 'Dat geloof je toch niet, dat kan niet eens.’
Gerard had wat gedronken.
‘je gaat ons toch niet zwart maken hè?’
‘Nee hoezo? Is daar reden toe?
‘Ja ik houd jou een beetje in de gaten moet je weten, ook als je bij ons kom in de Piet Vink, ik wil dan liever niet dat je er bij kom, er wordt al zo negatief over ons geschreven.’
‘Oh ja, hoezo dat?
‘Nou ja, dat er weer twintig politiemannen met kogelvrij vest binnen komme stormen omdat wij daar het EK zitten te kijken. Kijk dat slaat toch nergens op. We zijn allemaal hardwerkende mensen, die man daar heb zeventig man in dienst en die veertig.’
Ik beaam dat de politie alleen maar kwaad bloed zet als ze zo massaal optreden.
‘Zie je die gozer daar? Heb je gehoord van die Engelsman die een horecaondernemer in Scheveningen heeft doodgeschoten?’
‘Nee, zegt me niks.’
‘Maar goed die moord dus, die man die dat heeft gedaan dat is zijn zoon.’
Ik keek naar de man aan d ebar met ene paardestaart. Het blijkt de man te zijn van een vrouw die ik de vorige keer op de vrijdag had gesproken, die was nog zo dol op Engeland en had ook nog in spanje gewoond. Nadat ik de twee bier en de thee had afgerekend, namen we afscheid van Gerard en heb ik het telefoonnummer van een andere Engelsman gevraagd die op een boorplatform werkt. Hij zit ook ieder vrijdag bij de mannenavond, al verstaat hij er niks van.
Toen we weer naar buiten liepen, begon de scooterjeugd enthousiast Fun X te scanderen, ik ben bang dat we niet meer onder dat straatinterview uit komen. We liepen via een andere route naar huis en het viel op dat er veel te koop stond. ‘In dit soort wijken gaan de hardste klappen vallen van de crisis. Twee verdieners met een grote hypotheek. Als dat nog zes jaar doorgaat, dan worden dit de vogelaarwijken van de toekomst.’