yp26. Ziena

Om mensen een persoonlijk verhaal te ontlokken wil het nog wel eens helpen om ze juist een formele context te bieden. Een enquête over afvalscheiding bijvoorbeeld of een vragenlijst van de kankerbestrijding. De legitimatie van een formele context biedt de nodige vrijheid om je hart te luchten. Op vrijdag heet mijn officiële legitimatie Inez van radio FunX.’ Hallo wij zijn van de radio’ is één van de beste manieren om mensen aan het praten te krijgen. Zo was ik vorige week met Inez op bezoek bij mevrouw van der Helm die daar al haar hele leven woont. Het was goed om te horen dat ze zich op geen enkele manier nostalgisch toonde over het feit dat haar boerderij gesloopt is en dat ze nu in een nieuwbouwwijk woont. ‘eerst stonden er koeien en nu rijtjeshuizen.’
Vandaag wilde ik weten wat de luchtscouts op Ypenburg uitspookten, ook deze vereniging zit er al van voor de wijk. Ze zijn in 1945 opgericht en Henk Kronenberg heeft er voor gezorgd dat ze ook in de nieuwbouwwijk een plek hebben weten te behouden. De luchtscouts waren zich aan het vermaken met de flightsimulator toen we binnenkwamen. Geen straaljagers die dorpjes in het as moeten leggen, maar vliegen met een boeing 747. De jongens en meisje van gemiddeld 14 jaar oud willen allemaal iets in de luchtvaart doen, al is het niet als piloot. ‘ik wil elektrotechniek studeren’ zegt peter ‘ en dan met die studie iets in d luchtvaart doen.’
Later als ik met Inez door het centrum loop komen we langs een groep zogenaamde hangjongeren. Ze hebben een licht agressieve uitstraling en zijn aan het drinken. We hadden eigenlijk met de scooterjeugd afgesproken, maar Dominic is in geen velden of wegen te bekennen. Tot mijn verbazing stelt Inez voor om deze jongeren wat te vragen. Als ze horen dat we van radio FunX zijn, zijn ze door het dolle heen. Een blanke jongen kalmeert z’n voornamelijk Antilliaanse vrienden dat ze rustig moeten zijn omdat dit hun kans is om eindelijk Ypenburg eens positief onder de aandacht te brengen. Het zijn grote jongens, zeker naast Inez die ongeveer 1 meter 55 is, maar ze zet een antiliaan meteen op z’n nummer als deze haar ziena (schoonheid) noemt. De jongens hebben al behoorlijk wat wijn op dat ze direct uit de fles drinken. We vragen ze of de politie bevooroordeeld is, we vragen ze wat ze zoal doen en wat ze van Ypenburg vinden. De sfeer is licht opgefokt en het dreigt telkens te escaleren. Inez houdt zich behoorlijk goed staande en zet gewoon de knop uit als ze beginnen te schelden. Sommige van de groep kalmeren weer anderen totdat ik iemand vraag om een rap te zingen. Dan staat iedereen ineens weer te springen van enthousiasme. Er volgt een strakke Nederlandse gangsta rap.
Het gaat over de politie en wat hij met ze gaat doen als ze niet oppassen. ‘ je moet toch ergens je emoties in kwijt, ja toch.’
Ik feliciteer hem met de rap en ik probeer me samen met Inez discreet uit et voeten te maken. Dat lukt als ze zweert dat het over twee weken wordt uitgezonden.