Ik hoorde laatst over een bejaardentehuis in Pijnacker waar sommige mensen een fotosticker van hun oude voordeur op de kamerdeur hebben geplakt. Zo kan de demente oudere makkelijk de weg terugvinden naar de kamer. De voordeur geeft ze bovendien een thuis gevoel. We hebben uiteindelijk maar heel weinig nodig om ons voor de gek te laten houden, vooral omdat we dat ook graag willen. Het doet me denken aan de film Good Bye Lenin. Een vrouw ontwaakt uit coma en ondertussen is de muur gevallen. Om haar niet teveel te verwarren en vanwege haar zwakke gezondheid houdt haar zoon de illusie instant dat haar wereld nog niet is ingestort en dat de DDR nog steeds bestaat. Uiteindelijk draait het leven dus toch om illusies waar we ons aan vast kunnen klampen. Hoe meer we van de patiënt weten, hoe beter we voor hem kunnen zorgen omdat we meer illusies instant kunnen houden. We moeten onszelf ook voortdurend als patient benaderen en weten welke illusies we moeten bewaken. Wie zijn illusies kwijtraakt, stap waarschijnlijk uit het leven. Zorg dus snel dat u die stickers in huis haalt.
