Er schijnt een gigantische popindustrie in Zuid Korea te bestaan. Het gaat om mierzoete popmuziek. Dit hoorde ik op radiolab. Het heet kpop. De popidolen worden opgevoed in een soort boardingschools. Het zijn feitelijk gevangenissen waar je niet meer weg mag. Je staat iedere dag om vier uur op en je moet afvallen en zoveel mogelijk op een manga animatie lijken. Je wordt geadviseerd om tot je 29ste niet te daten. Je moet als popidool begerenswaardig zijn voor de fans. Er is op een gegeven moment ook een paparazzi cultuur ontstaan rondom deze idolen. Er kwamen schandalen want de kpop artiesten hadden wel degelijk vriendjes en vriendinnetjes. Zuid Korea begon ineens op Amerika te lijken. Als de schandalen te groot werden verdwenen sommige sterren simpelweg. Dan trok zo’n grote corporatie de steker uit een boy- of girlband en je hoorde er niets meer van. Op een gegeven moment was er een geval met een ster genaamd Ailee (de Byoncee van Korea). Een Amerikaans Koreaans website publiceerde naaktfoto’s van haar en het Koreaanse publiek was hier zo kwaad over dat ze de site kapot hebben gemaakt met een twitter bombardement en boycot. Blijkbaar zijn er wel degelijk culturele verschillen die sterk genoeg zijn om volledige Amerikanisering tegen te gaan. In Amerika was er opwinding geweest en zou het publiek alsnog op de foto's geklikt hebben.
