Tijd voor Buf

Vandaag interviewde ik Buf Sleenaker in zijn woning aan de West Indischekade. Ik hanteerde zelf de camera, hoewel ik dit nooit eerder heb gedaan. Toen Buf even zijn stoepje buiten zat te schrobben, en ik dat aan het filmen was, kwam de getatoeëerde bovenbuurman aanrijden in zijn Opel. Hij kwam schreeuwend uit zijn auto, kort gevolgd door vrouw en kind.'Als je niet stopt met filmen schop ik je in elkaar of ik steek een mes tussen je ribben.’ Mijn camera was omlaag gericht op een schrobbende Buf, maar goed. Ik snapte niet waar de beste man het over had. Het is zo zielig want dat zoontje is best heel aardig, die heeft eerder al eens de deur voor me opengehouden. Maar we weten nu dus al dat hij waarschijnlijk zal opgroeien voor galg en rad. Je moet wel heel stevig in je schoenen staan om daar psychisch nog een beetje goed uit te komen. Ook Buf was na deze ontmoeting enigszins bedrukt. Eenmaal terug in zijn woning belde hij direct de politie. Wie wil weten waarover ik Buf verder nog sprak, die kan het beste naar Stand van stad komen aankomende zaterdag in de bibliotheek.