Hele volksstammen trokken geüniformeerd
met witte petten en degelijke wind Jacks op elektrische fietsen aan ons voorbij. Net als wij deden zij Brielle
aan. Ooit heette het Den Briel en werd het op de Spanjaarden heroverd door de Watergeuzen. Via Rozenburg en het pontje
kwamen we naar Maassluis alwaar onze fietsen in het zicht van het NS station
uit elkaar begonnen te rammelen. Normaal mag de stationsfiets na een
betrekkelijk klein ritje uitrusten en bijkomen in de fietsenstalling. Wij geselden
de fietsen tot het uiterste, maar nu was het blijkbaar klaar. Ze trokken het niet meer. Overigens waren
we zeer onder de indruk van de grote betonnen structuren langs de Maas. Het was
ons volstrekt onduidelijk waarvoor die dingen dienden (zie foto), maar dat
droeg alleen maar bij aan de fascinatie.Zoals wel vaker op deze mini reis, vielen vooral de contrasten op. De onmenselijke industriele structuren enerzijds en de haast gepunnikte priegeligheid van een stadje als Brielle anderzijds.
