Het moment kan trots zijn, lees ik in El Pais. Luis Garcia
Montero schrijft dit in een recensie over de roman “En la Orilla” (Aan de Oever) van Rafael Chirbes. Ik begrijp dat
de recensent poetisch is ingesteld. Hij spreekt over het imperium van het
moment en de vluchtigheid van de markt. Ik weet dit allemaal omdat ik het
woordenboek op schoot heb. Aan de Oever gaat over het nu, dat wil zeggen over de
crisis. Er staan lange zinnen in de recensie. Ook in het boek waarschijnlijk.
De taal is zoals het land; uitgestrekte met slechts her en der, als een eenzame
olijfboom, een leesteken.
“El presente es la historia de alguien que se arruina al
caer en la tentacion de la avaricia.”
Het woordenboek slaat open bij de letter a en ik lees over
gierigheid. Het heden is de geschiedenis van iemand die zich verruïneerd door
in de verleiding van de gierigheid te vallen. Een korte zin, een mooie zin ook,
al begrijp ik hem niet helemaal. Daarom houd ik ervan. Het boek is ook reeds
aangeschaft, maar of het van lezen komt is de vraag. Het is het laatste boek, misschien wel,
voordat we alles op de e-reader tot ons zullen nemen, met een online woordenboek,
wordreference ofzo, discreet geopend in een hoekje.
