Vanavond voor het eerst een taart gegeten van tofu en dan bedoel ik dus een zoete taart, een toetje. Tofu als cheese cake, je kon er natuurlijk op zitten wachten. Zo is dat ook met griesmeelpudding gegaan. Eerst was semolina een soort couscous, het wordt volgens mij nogsteeds op die manier gegeten in het midden oosten. Wij hebben er in het westen pudding van gemaakt. Nu is dus de tofu aan de beurt. Dit ingredient uit de Aziatische keuken was overigens niet terug te herkennen. Gelukkig maar, want in eerste instantie klinkt het behoorlijk vies. Over griesmeelpudding ben ik enthousiast. De tofutaart zwelt op in mijn buik.