Twee kennissen probeerde mij
onlangs, tijdens een etentje, vol goede bedoelingen van advies te voorzien bij
het schrijven. Ik had iets gezegd in de trant
van: ‘Het is lastig om in de landelijke pers te landen als je niet in dat
circuit zit en of stage hebt gelopen bij een krant, of bekend bent.’
’Misschien moet je een ander soort teksten aanleveren. Ik heb in
een museum gewerkt en daar ben ik beschrijvingen tegen gekomen van schilderijen
op een wetenschappelijke manier, maar ook op een verhalende interpreterende
manier.’ zei de een.
‘Maar je weet niet wat ik doe,’
piepte ik,’mijn teksten zijn een en al interpretatie en verhaal.'
‘ja, ja nu klink je alsof zij de
boze buitenwereld zijn die jou niet begrijpen, typisch zo’n linksig kunstenaars
houdinkje. Neem een baan.’ Zei de ander.
Tegen sommige adviezen valt nauwelijks iets in te brengen. Ik ben dus meteen maar even gaan googelen. De
Vlaamse site De Tijd publiceerde ooit de '8 best betaalde jobs'. Naast de 'usual suspects' waren er ook verrassende dingen. Dit zeggen ze over vuilnismannen
in New York: 'Vuilnisman is een lucratieve job in New York. Deze stad
moet wel heel erg vies zijn, want op jaarbasis verdient de vuilnisman daar
80.000 dollar of 61.000 euro.'
Ooit riep ik tegen een New Yorkse
vuilnisman:’ I want to do your job.’
Hij reageerde met een kort maar
krachtig:’you wouldn’t stand it.’
Ik ga de uitdaging maar eens aan:
werken als vuilnisman in New York, als daar geen verhaal uit komt voor een
krant, weet ik het ook niet meer.
