zaterdag 26 november 2011

Goede bedoelingen

Vanavond was ik in Lelystad met nog zes andere liefhebbers van een stad die louter bestaat uit goede bedoelingen. De anderen zaten al ergens toen ik van het station Lelystad met een OV fiets de stad  in reed. Een dame wees me de weg. ‘Het wordt nooit wat met Lelystad,‘ zei ze,‘ ik weet niet wat het is, het loopt niet.’ Ze woont er al sinds 1976, toen ze er heen trok vanuit Amsterdam met kinderen en haar man. Haar kinderen wonen hier ook met kleinkinderen. ‘Ik kan hier nu niet meer weg,’ zegt ze dan ook,' bovendien woon ik hier nu zo lang dat ik Amsterdam bent ontgroeit, ik ben nu echt zo'n poldertrien geworden.'
Oppassen dus, in Lelystad wonen is besmettelijk. We hebben macrobiotisch gegeten in het meditatiecentrum van de transcendentale meditatiewijk van Lelystad. Je kon hier geen drank krijgen, maar dat hoefde ook niet want we hadden al behoorlijk wat gedronken in een kroeg die verstopt zat in een verlaten winkelcentrum. Ze waren ooit bedoelt als schuilplekken voor het opstuivende polderzand. Nu staan ze leeg omdat er alweer een nieuw centrum is gebouwd en alle winkeliers daar weer naartoe zijn getrokken. Nu gebeurd hetzelfde omdat er opnieuw een nieuw centrum wordt gebouwd. Ik heb de groep 'expeditieleden' vroegtijdig verlaten. Morgen gaan ze nog naar de ruine van een viskweker. Helaas heb ik morgen andere verplichtingen.