Vanmorgen heb ik paard gereden. Lavendel heette ze en ze had een zacht wintervachtje. Noem me een romanticus, maar ik vond het leuk om op het paard te zitten. Mijn eerste les was zonder zadel en ik moest naar achter gaan liggen met mijn hoofd bij de staart van het dier en naar voren om z'n oren beet te pakken. Ik moest ook maar eens achterstevoren op het dier gaan zitten en er weer afglijden om er opnieuw op te springen, let wel; zonder mijn knie in haar zij te plaatsen, daar zou het dier zeer van schrikken. Het paard kan in principe gebaren taal, je hebt de teugels haast niet nodig. We zijn ook in galop gegaan. Dit alles in een rondje met mijn gastheer in het midden. Hij hield een lange leiband vast. Toch zag ik mijzelf al galopperend door de het Drentse landschap gaan.
