Moet je ruiken zegt de eigenaar van de avondwinkel. Hij houdt het papieren zakje omhoog met de twee bobbelig rode tomaten, dat ik hem zojuist heb overhandigt. ‘Dat ruikt pas echt naar tomaat’, zegt hij. De avondwinkel eigenaar doet zijn best om een gezellige buurtwinkel te zijn. Laatst kocht ik een mango. De mango zat nog maar net in het zakje of de avondwinkeleigenaar haalde hem er alweer uit. Enthousiast wees hij op de stroperige lijn die van de navel over de schil liep. Daar moet je op letten, als hij die streep trekt, is de mango rijp.’ De geurende tomaten komen uit Nederland en zijn op aarde gerijpt begrijp ik van de hem. 'De meeste tomaten groeien op van die matten, dat is het verschil'. Hoe hij het doet weet ik niet, maar iedere keer als ik bij de avondwinkel boodschappen doe, heb ik het gevoel met iets bijzonders naar huis te gaan. Hij verkoopt ook Bjorn Borg onderbroeken. Een dealtje met een gestrande container in de haven die voor de bijenkorf bedoeld was. Iedere maand ligt er weer een berg onderbroeken in de winkel met een ander motief en andere kleuren. Bjorn Borg onderbroeken komen in een handig etuitje. We weten nooit wat er komt, zegt de avondwinkeleigenaar. Het is een veertig kuub container en we gaan er doos voor doos doorheen.
