Operaties

Vanochtend kregen de OK medewerkers een filmpje te zien over het voorkomen van infecties tijdens operaties. Ik herkende op het filmpje Dr. Schellekens. Dr Schellekens had ik wel eens ontmoet op een andere gelgenheid. Hij had toen zeer uitgebreid gepraat over 'heilige huisjes' in de gezondheidszorg. Het begrip ken ik natuurlijk wel, maar hij gebruikte het zo vaak tijdens de voordracht dat ik nauwelijks nog begreep waar het over ging. Wel doemde er in mijn hoofd een dorp op van huisjes met rode puntdaken. In dat dorp woonde het kwaad.  Nu sprak Dr. Schellekens ons vanaf het beeldscherm toe met de mededeling dat we ons iedere keer als er een patient op de operatietafel ligt ons moeten inbeelden dat het onze moeder is. De bedoeling is natuurlijk dat we beseffen dat er een mens van vlees en bloed op de operatietafel ligt. Iemand die ook moeder, vader, dochter, zoon, echtgenoot of zus is. Geen object, maar een mens van vlees en bloed die binnen een sociale context functioneert. Ik heb gene verstand van opereren maar een zekere koele benadering lijkt me niet onontbeerlijk. opereren is typisch zo'n vak dat je niet te goed moet willen doen, maar precies goed.