Ik babbelde vandaag wat met een vriend die promoveert op de Franse filosoof Paul Ricoeur. We maakten er grappen over. Een proefschrift schrijven over Ricoeur is zoiets is als het rondstruinen in een ruïne waarin nog wat raamkozijnen liggen, een trap en vijftien deuren. ‘Dat is het euvel bij Ricoeur,’ zei mijn vriend. ‘Er zijn teveel deuren.’ De meeste deuren heb je niet nodig voor het huis. Ricoeur zei interessante dingen over wat vernieuwing betekent en hoe je daarover moet nadenken, maar hij nam de moeite niet het goed op te schrijven. Dat doen promotie studenten dan wel voor hem. Het is prettig om te merken dat dit soort onderzoek nog steeds mogelijk is aan de universiteit. Uiteindelijk heb je daar meer aan dan aan het zogenaamde ‘nuttige’ door het bedrijfsleven betaalde onderzoek.We weten niet eens meer wat vernieuwing betekent.
