Gisteren werd bekend dat
de woonwagenkampbewoners op de UNESCO lijst zijn gekomen van immaterieel cultureel
erfgoed. Eigenlijk zou je nu ook excursies moeten organiseren om de "kampers" te bekijken. Het is allicht discriminatie als ik dit zeg, maar ik denk ook dat deze benoeming discriminatie in de hand werkt. Ze discrimineren zichzelf als het ware. Het valt niet te ontkennen dat kampers vaak negatief in het nieuws komen. Door nu de aandacht op zich te vestigen met dit erfgoed verhaal, stellen ze zichzelf eigenlijk ten toon en dan komt er ook aandacht voor de negatieve kanten van hun 'gesloten' cultuur. Ik ben wel eens zo'n kamp binnen gelopen, maar ik kwam er al snel achter dat ze helemaal niet van 'pottenkijkers' houden. Dat heb ik ook wel van anderen gehoord. Misschien komt dat voort uit een ingebakken wantrouwen naar de maatschappij die hen alleen maar zwart maakt. In zekere zin is zo'n erkenning dus tegenstrijdig aan hun eigen volksaard. Niks met de maatschappij te maken willen hebben, maar wel door die maatschappij erkent willen worden. Overigens is UNESCO een dubieuze club als het gaat om cultuur behoud. Maak je cultuur juist niet kapot als je het bevriest en vastlegt ? Maar ja, dat geldt natuurlijk allang voor de woonwagenbewoners. Ook hun cultuur bestaat eigenlijk al niet meer. Er is geen enkele woonwagenbewoner die daadwerkelijk met de woonwagen erop uit trekt. We kunnen twee conclussies trekken: Of deze erkenning van immaterieel erfgoed is flauwekul of UNESCO in z'n geheel is flauwekul. U mag kiezen.