We waren in een winkel waar ze van alles verkochten. Beschilderde bekertjes, levensmiddelen, kleren. We gingen naar binnen voor laarzen. Ze zeggen dat je die hier nodig hebt als je omhoog loopt. De vrouw die de winkel runt, knoopte een T-shirt om haar hoofd terwijl ze tegen me praatte. Misschien was dat tegen de kou. Het dorp (Boquete) ligt op duizend meter hoogte en het lijkt hier op de Alpen. Niet vanwege de prijzen, zoals in Costa Rica, maar vanwege de omgeving en de lucht die crispy genoemd mag worden. Het T-shirt om het hoofd van de vrouw zorgde ervoor dat ze eruit zag als een Egyptische koningin op leeftijd. Ik hield een grappige rubberen schoen omhoog en vroeg naar de veters.’ Die halen ze er hier uit,’ zei ze droogjes en op een manier die aangaf dat ze zich erbij had neergelegd. Later zei ze het ook nog letterlijk:’De dingen verdwijnen hier nu eenmaal.’ Panamezen zijn veter dieven. We kwamen uiteindelijk naar buiten met vier soorten lotions die je op meubels smeert en bad oliën die allemaal ongelofelijke dingen beloofden. Zo zijn we in het bezit gekomen van de lotion die eurodolar wordt genoemd. Als je dat in bad gebruikt komt het geld vanzelf jouw kant op. Ik vertrouw liever op een lotion dan op een lot uit de loterij.Nu nog een bad.
