Het genre van de gevangenisfilm is misschien wel net zo onuitroeibaar als het genre van het liefdesdrama. Gisteren heb ik met de lieve G de Spaanse film Cel 211 gezien. Ik mag wel zeggen, een bloedstollend gevangenisdrama waarbij een jonge cipier op zijn eerste dag per ongeluk in de gevangenis opgesloten raakt terwijl er een opstand uitbreekt. Omdat hij nieuw is krijgt hij het voor elkaar net te doen alsof hij ook een gevangene is. En binnen die context wordt hij ook echt crimineel. Uit zelf verdediging. Er zijn echo's terug te vinden van de film Das Experiment waarin studenten een rolverdeling krijgen tussen cipier en gevangene. Uit het experiment bleek dat mensen zich binnen bepaalde machtsverhoudingen op een bepaalde manier gaan gedragen ook al zijn het gewoon studenten. Kun je dan eigenlijk nog wel praten van moreel afkeurenswaardig gedrag? Waarschijnlijk wel, al moet je daaraan toevoegen dat de gronden en uitgangspunten waarop je het oordeel baseert geen natuurwet is maar een toevallige afspraak.
Cell 211 komt niet in Nederland uit.
