Vandaag moest er een bom ontmanteld worden bij Putten, dat betekende drie keer overstappen om in Groningen te komen. Het was een bom uit de tweede wereld oorlog. Dat heeft bijna iets gezelligs. Veel mensen moesten ook lachen toen ze het hoorden. Dit was toch wel heel koddig. Het heeft ook wel iets grappigs natuurlijk, of zelfs geruststellends. Vooral nu de war on terror toch een beetje diffuus begint te worden en we ons terug hebben getrokken uit Afghanistan, duikt daar ineens weer een snipper op uit een echte oorlog. Die tweede wereldoorlog, dat ging ten minste nog ergens over. Die bommen dat ware stoere dingen die uit vliegtuigen werden gegooid. Daar, pak aan. Tegenwoordig met die terroristen is het toch ook allemaal niet meer wat het geweest is. De stoere bom is een gordeltje geworden en die wordt dan weer gedragen door mannen in een jurk die zich het liefst opblazen in een gezellige winkelstraat. Dat noem ik nou de vertrutting van het oorlogvoeren. Mij is het allang duidelijk, we moeten terug naar het een op een duel.
