Vandaag heb ik mijn jas naar de stomerij gebracht. Het is de jas die ik van een Russische alcoholist gekregen heb in Moskou. Hij wilde dat ik hem kreeg omdat hij dacht dat ik ook een alcoholist was. De jas heeft ooit toebehoord aan een officier van het voormalige Sovjet leger en alhoewel hij niet al te vaak gedragen is, alleen op parades vermoed ik, leek het me geen overbodige luxe de jas eens grondig te laten reinigen. Het wassen van kleding is een dankbare taak, lijkt me. Iedereen wordt vrolijk van een schone broek. ‘Het is natuurlijk goedkoper om het zelf te doen’, zei de aardige Surinaamse vrouw, ‘maar dan loop je wel in een gekreukt overhemd’. Touche. Misschien moet ik inderdaad al mijn kleding door haar laten doen. Ik zou de stomerij kosten natuurlijk ook gewoon kunnen declareren, al mijn kleding valt ten slotte ook onder bedrijfskleding. Je bent een zelfstandig ondernemer of je bent het niet.
