De film The Big Short gaat over een aantal handelaren die in de gaten hadden dat de vastgoedmarkt in Amerika zou gaan instorten. Er valt geld te verdienen aan een instortende markt door middel van verzekeringen. Weinig mensen dachten eraan dit te doen omdat het niet in onze natuur ligt om niet optimistisch te zijn. We willen verdienen aan groei en niet aan de crisis. Niemand nam de moeite de aandelen pakketten echt door te rekenen, het maakte niet uit; de waarde van huizen zou immers altijd blijven toenemen. Ieder hoofdstuk in de film begint met een citaat. Dit was er een van : “The truth is like poetry. And everyone fucking hates poetry.”
De rating companies geven aandelen die niet goed zijn toch een A status omdat de banken anders naar een andere rating bureau zullen gaan. Zo simpel is het. Het systeem is door en door verrot en we hebben geen enkele reden om aan te nemen dat dit niet nog steeds zo is.
