In de natuurvoedingswinkel stond een man met een geel sjaaltje.
Ik vroeg hem of het zijde was. Hij keek me ondeugend aan. ‘Nee niet eens, het
is zelfs half van polyester.’ Dat is natuurlijk net zoiets als het bekennen van
een grote zonde in de wereld van de natuurvoedingswinkels.
‘Zijde heb ik alleen daar beneden,’ ging hij met pretoogjes
verder.
‘Ah, op de plek waar het goed werk kan verrichten?’
‘Juist, daar waar het nuttig is.’
Zo waren we gerust nog wel tijdje doorgegaan, ware het niet
dat mijn vriendin erbij stond. Het is goed om bij tijd en wijle je homoseksuele
ik een beetje los te laten. Dat lucht op.
