Hondje

Vandaag zag ik een curieus hondje in het Mauritshuis. Hij stond op een zeventiende eeuws doek van Jan Steen. Meer schilders doen dat; een klein grappig detail ergens aanbrengen als komische ontsnapping van het grootse meeslepende verhaal waar het doek over gaat. Als je er even niet meer tegen kan heb je als ontsnappingsmogelijkheid zo’n detail. Althans zo stel ik me dat voor. Bij de Stier van Potter zit ergens een kikker op de grond, hier zie je bij de farao en Mozes dat hondje zitten. Maar wat is het een raar hondje. Hij lijkt wel een mensengezichtje te hebben.