De tentoonstelling van Jeroen Bosch tot Breughel in het Boijmans deed me denken aan zo’n art-fair zoals Art Amsterdam. Dit kwam door het gebruik van losse panelen in de ruimte. Er zat weinig logica in de opstelling. In het midden stond dan als een soort heilig altaar het schilderij ‘De Hooiberg’. Je kon het alleen niet zien omdat het in een soort bushokje met spiegelend glas was gezet. Ik heb trouwens meer in de kinderwagen gekeken dan naar de schilderijen. Ook in de kinderwagen speelden zich Jeroen Bosch-achtige taferelen af. De etsen van Durer waren overigens prachtig, die hingen er ook. Al die lijntjes in het gezicht en de kleding van mensen, beter dan een foto omdat die lijntjes het oog als het ware telkens opnieuw voeden.