maandag 23 februari 2015

Re-enactment


Ik was vandaag even in het bezette Bungehuis. Daarvoor was ik bij een lezing van Arnon Grunberg. Hij vertelde dat ironie voor hem een overlevingsstrategie was, geen manier om zich beter of hoger te achten dan de ander maar een middel om de waanzin buiten de deur te houden. Overlevingsstrategieën zijn interessant. Ik besloot daarom een bezoek te brengen aan het Bungehuis. Via een keukentrapje kon je door het raam naar binnen. Op zich vind ik dat wel sympathiek. Het geeft iets speels aan de entree. Ik was mee met iemand die daar een werkkamer heeft. Het was rusting, maar dat kwam misschien omdat iedereen naar een meeting was. Ik zag een briefje met de tekst ‘arrestantengroep vragen uurtje om 22:00’. De universiteit moet democratischer vinden de studenten. Dat lijkt me op zich niet zo’n goed idee. De commercialisering en de universiteit als kennisfabriek van zogenaamd nuttige kennis, is wel een probleem maar dat wordt niet opgelost met een bezetting, laat staan democratische inspraakavonden.
We spraken een student die helemaal enthousiast was over alles wat er gebeurde. ‘Alles is zo democratisch hier, ongelofelijk, ze hebben zelfs de wc gender neutraal gemaakt. ‘
Even dacht ik dat we hier te maken hadden met ironie als overlevingsstrategie, maar het bleek bloed serieus. Volgens de vriend met wie ik daar was, zijn alle teksten die op spandoeken staan en die je hier overal hoort allemaal rechtstreeks afkomstig uit de studieboeken waaruit hier onderwezen wordt. ‘De UvA is een hele linkse universiteit,’ zei hij. Eigenlijk is dit dus geen bezetting maar een soort werkcollege of in elk geval een re-enactment van een bezetting met alle leuzen uit de jaren zeventig en dingen ze in een boek hebben gelezen. Het is wel handig want zo meteen bij de ontruiming hoeft de politie alleen maar een draaiboek uit de jaren zeventig (op oud faxpapier) uit de kast te halen.
Een ander meisje dat we spraken zei:’Ze tillen me maar weg. Ik ga niet slaan, ik heb niks tegen de agent persoonlijk, maar wel waar hij voor staat.’
Het zou leuk zijn dat hier zelf de ironie van in zouden zien. Aan het lange haar, de kistjes en de legerbroeken te zien, lag hier de waanzin op de loer.