Filosofisch consult

De afgelopen dagen was ik slachtoffer van iets. Griep waarschijnlijk. Ik ben meestal te lui om mijn temperatuur te meten. Symptomen waren ijlen en duizeligheid en niesen. Vandaag had ik mezelf beter verklaard omdat ik aan het werk moest op Rotterdam Contemporary, een kunstbeurs in de Cruise Terminal (kop van zuid). Kunstenaar Maarten Bel had hier een cafeetje getimmerd waar hij verschillende mensen had uitgenodigd om ‘iets’ te doen. Floris Visser was bijvoorbeeld bezig om Vereniging de Vereniging op te richten en nam van tijd tot tijd de microfoon ter hand om een gortdroog manifest voor te dragen over mensenmassa's waarvan me de essentie is ontgaan. Ik ben meteen lid geworden. Ik zelf was in Cafe Bel aanwezig om filosofische ondersteuning te verlenen aan mensen die naar de beurs kwamen. Zo was er een moeder wiens kinderen de deur uit waren en die nu even niet wist hoe het verder moest. Als je een bordje ophangt met tekst ‘filosofisch consult’, dan vraag je er natuurlijk ook een beetje om. Volgens mij heb ik mij er redelijk doorheen geslagen. Haar eerdere referentiekader was helemaal niet verkeerd, er was alleen een nieuwe situatie ontstaan en die nieuwe situatie moest onderzocht worden met vragen die over haar gingen in plaats van over anderen. 'Je moet gewoon een andere dimensie van de waarheid onderzoeken, niet opzoek gaan naar een nieuwe waarheid', suggereerde ik. 
Er waren ook lichtere kwesties. Een meisje wilde weten waar ze naar op reis moest. Ze zocht een filosofisch reisadvies, als het ware. We kwamen tot de conclusie dat een reisdoel aanvankelijk alleen maar nodig is om jezelf in beweging te krijgen. Het helpt om een moment van vertrek vast te stellen. De werkelijke schoonheid van het reizen ligt juist net naast het officiële reisdoel, reizen gaat eigenlijk over indirecte resultaten en adhoc beslissingen. Ergens aankomen kan iedereen tegenwoordig. Ik moet toegeven dat ik tijdens het gesprek het gevoel had nog steeds een beetje koortsig en duizelig te zijn, maar dat kwam eigenlijk wel goed uit. Aan het einde van de avond was er nog een absurdistisch optreden van Dogs of Shame in Cafe Bel. Het was echt grappig om te zien dat de 'kunstbobo's' met een grote boog om cafe Bel heenliepen. Ze wilden er niets mee te maken hebben.