Laatst hoorde ik een verhaal over een relatie waarbij de jongen nog in het dorp van zijn ouders woont. Hij trekt nog vaak met ze op. Met andere woorden, het meisje heeft een relatie met iemand wiens ouders voortdurend in de buurt zijn.Toen zijn vriendin voorstelde om naar Napels op vakantie te gaan, zeiden de ouders; oh leuk zullen we meegaan? Voor deze jongen was dat vanzelfsprekend en gezellig. Hij zou het ook geen probleem vinden om weer bij zijn moeder in te trekken. Gezellig. Ik zou daar trouwens ook geen problemen mee hebben, maar ik heb het te druk en moet voor mijn werk de hele tijd overal naartoe. Volgens mij moet de vriendin duidelijk zijn: of je gaat bij je moeder wonen of bij mij en als je bij mij woont dan gelden mijn regels. Ik vermoed dat hij dat wel zal accepteren, zolang hij maar door iemand bemoederd wordt. Op de radio hoorde ik trouwens dat er in Italie al rechtzaken zijn van ouders die proberen hun dertig of veertig jarige zoon het huis uit te krijgen. Sommigen weigeren simpelweg te vertrekken.
