Heldhaftigheid

Mijn opa heeft afgelopen week een hart aanval gehad zonder dat hij het doorhad. Ik wist niet dat het kon. Nu ligt hij in het ziekenhuis met een nierfunctie van nog maar 24 procent, hij heeft een  longontsteking en zijn hart doet het ook niet goed. Toch komt het op zijn hart aan,  die moet al het vocht eruit pompen die zich ophoopt achter zijn longen.  Ik ben nu in Apeldoorn om hem op te zoeken in het ziekenhuis. Morgenvroeg zal ik er zijn. Opa schijnt honderduit te praten over zijn ziekte. Hij heeft ook aangegeven dat hij niet gereanimeerd wil worden. Volgens mijn vader vind opa het ook wel interessant om zo’n houding aan te nemen. Laconiek ten opzichte van de dood. Het is de universele taal van heldhaftigheid.