Neverland

Ik bevond mij gisteren op een Mexicaans verjaardagsfeestje in Woodland, een naburig dorp een paar kilometer verderop waar veel Mexicanen wonen. Een nichtje van mijn vriends vriendin was 1 geworden. De tuin was versierd met ballonnen en aan lange tafels zaten ooms met zware snorren en tantes met kleinkinderen op hun schoot. Ik zat aan tafel naast een Amerikaanse jongen die was getrouwd met een Mexicaans meisje. Mijn vriends vriendin kende hem wel, want hij rijdt rond over de campus met een wit vuilniswagentje.
‘Ik leeg de prullenbakken, maar soms is het niet echt nodig, als ik zie dat er maar een paar lege flessen in zitten dan rijd ik door.’
De Amerikaanse jongen vroeg waar ik vandaan kwam en ik vertelde hem dat ik uit Nederland kwam.
‘Neverland, I’ve heard of that place’
‘The Netherlands’, corrigeeerde ik hem, ‘I’m from Amsterdam’.
‘Amsterdam, I know that place, that’s what everybody always talks about when we talk about Europe.’
En hij wist inderdaad te vertellen dat je er een hoop marihuana kan roken.
‘In de VS kan dat niet, hier kan helemaal niks’, zei de jongen.
‘Als ik nu in de auto zou stappen, zou ik de bak in gaan’. Hij wees op drie blikjes bier van het merk Bud light. Zelf dronk ik Tamarinde limonade.
‘Het lijkt me geen pretje om hier in de bak te zitten’, opperde ik.
‘Ik weet het, ik heb vastgezeten.’
‘Hoe was dat?’
‘Zwaar, je zit zes maanden lang in een cel die niet veel groter is dan een kleine badkamer, op 24 uur laten ze je een uurtje luchten. Ik heb eens een neger in elkaar geslagen in de douche, alleen maar omdat het een neger was, dat is niet goed. Ik ging terug naar mijn cel met een gebroken arm van de klappen die ik had gegeven.' Ik vroeg hem of hij daar respect mee had verdiend bij de andere witten, maar hij zei dat het je niet echt helpt omdat je in een soort vicieuze cirkel terechtkomt van een competitie tussen de witten onderling.
'Je loopt zelfs kans in elkaar geslagen te worden door iemand die geen zin heeft om z’n machtspositie kwijt te raken.’
Hij vertelde dat je maar een wc rol per week krijgt en dat je niet voeldoende eten krijgt om te overleven dus mensen van buiten moeten geld storten op een bepaalde rekening zodat ze daar wat extra voedsel mee kunnen kopen.
''s Nachts kan je op een gegeven moment niet meer slapen, omdat je lichaam niet moe is, dus loop je voortdurend rondjes in je cel.'
Na een tijdje stond hij op, hij en z’n vrouw moesten gaan, ze gingen naar een kooi gevecht kijken in Davis.Hij schudde me de hand. ‘Het was goed je te ontmoeten en ik kom zeker een keer naar Neverland.’