Als je er op begint te letten dan zie je het overal: Genocide is big business in de toerisme industrie. Terwijl het Auschwitz museum overduidelijk geen commercieel maar een educatief uitgangspunt heeft (er wordt bijvoorbeeld geen toegangsgeld gevraagd) wordt daar elders in de wereld wel anders over gedacht. Neem bijvoorbeeld de killingfields in Cambodja, waar tussen 1975 en 1979 door Pol Pot en de Rode Khmer 1.7 miljoen Cambodjanen zijn omgebracht. Veel overlevenden van omgekomen familieleden verdienen nu hun brood als gids. Ze vertellen dat kogels te duur waren om te gebruiken voor executies en daarom messen en bamboestokken veel gebruikelijker waren. Kinderen werden simpelweg tegen een boom kapot geslagen. Na de rondleiding over de killingfields kunnen toeristen schietles krijgen van bijbeunende soldaten.
Een menu kaart biedt keuze aan verschillende wapens en prijsklassen.
Het vermaarde, maar sterk ondergewaardeerde kunstenaarsduo Die Passievos maakten enige tijd geleden een schets voor een hoorspel over historische misverstanden. Een grap die dichterbij de waarheid lijkt te komen dan ze zelf hadden durven denken. (ps: Die passievos gaan tegenwoordig door het leven als de Porsche Poets en rijden, hoe kan het ook anders, in een Porsche door Europa om daar op festivals hun gedichten voor te dragen).
“Goedenavond, PizzaPizza, met mustafa”
“Goedenavond mijnheer, ik trof uw foldertje in mijn brievenbus. Klopt het dat ik bij u supersnelle Pizza’s kan bestellen?”
“Jazeker, dat klopt…”
“Fijn, dan ben ik bij u aan het juiste adres. Ik heb net uw menu even bestudeerd en nummer 43, de Pizza Buchenwald, spreekt me erg aan…. De geitenkaas met honing en basilicum, het water loopt me nu al door de mond. Maar ik zou ‘m dan wel graag zonder ansjovis willen, en dan met artisjok. Ik leef op een zoutarm dieet, moet u weten….”
“U weet dat zeker? Ik zeg altijd: de Buchenwald zonder ansjovis, dat is net zoiets als een Treblinka zonder paprika.”
“Welk nummer is dat?”
“45, twee naar boven, of naar beneden, het is maar hoe u het bekijkt.”
“Aha, ik zie ‘m, maar die Pizza Treblinka, is die vegetarisch?”
“Jazeker, vegetarisch en gemaakt met pure producten, biologisch geteeld, zoals in al onze pizza’s”
“Mooi. Leuke namen trouwens, die van uw pizza’s. Normaal gesproken zijn die namen zo voor de hand liggend. Een eenvoudige opsomming van de ingrediënten.”
“Ja, het schijnt iets van doen te hebben met het oude Griekenland, maar het fijne weet ik er niet van. Daarvoor zit ik nog niet lang genoeg in het vak.”
“Griekenland…, god, wat grappig. Ik heb altijd gedacht dat pizza’s uit Italië kwamen.”
“Nee, nee meneer, dat is veel gehoord misverstand. Pizza’s zijn authentiek Grieks. Ze zijn overgeleverd, zeg maar…. Zal ik er trouwens een Dachau salade bij doen? Die is nu in de aanbieding.”
“Dat lijkt me een uitstekend idee. Fijn dat u zo met me meedenkt, dat soort mensen vind je niet zo veel meer tegenwoordig. Het is allemaal zo hard en kortaf.”
“Alsof ik mijzelf hoor praten. Onze maatschappij gaat inderdaad met sprongen achteruit, zoveel rottigheid in de wereld, zo weinig respect. Jammer hoor…
Maar ik maak graag nog even van de gelegenheid gebruik om u te wijzen op de Breitenau deegrolletjes. Die zijn ook bijzonder smakelijk en combineren uitstekend met de salade.”
“Nou, omdat u zo aandringt…”
“De Dachau salade hebben we onlangs aan ons assortiment toegevoegd en het loopt als een trein, zonder rails dan.. De knapperige croutons in combinatie met de chorizo, courgette en aubergine maken het tot een bijzonder smakelijk geheel. Het is een beetje de verstopte verassing van onze menukaart, de speld in de hooiberg, een ware smaaksensatie.”
“U maakt me nieuwsgierig…”
“En u weet wat de beste afsluiting is van een goede pizzamaaltijd…?”
“Heeft het ook iets te maken met het oude Griekenland?”
“Nee, dat is de grap. Helemaal niets zelfs. Grieken deden niet aan toetjes. Dat vonden ze ordinair. Maar de pizzamaaltijd heeft zich in de loop der tijd natuurlijk geëvalueerd. Iedere cultuur heeft er zo zijn of haar dingetjes aan toegevoegd. Vooral de Italianen waren daar goed in. Vandaar ook die misvatting. Maar ik zal u niet langer in spanning laten. Beschikt u over een goede koffiezetter?”
“Jazeker, zonder koffie geen leven hé… haha”
“Haha, een juiste constatering, wij zitten op één lijn meneer. Ik verzeker u: een kopje koffie met een Ravensbruck Torte……..het is als….. ja als iets wat u nog nooit geproefd heeft”
