Soms ga ik naar een debat. Ik doe dat omdat ik denk dat het iets oplevert. Je ontmoet nog eens iemand. Het debat ging over wangedrag in de publieke ruimte en was georganiseerd door een onderzoeksclub van de Rietveld academie (zie hier). Wie bepaalt er nu wat wangedrag is en waarom wil je dat weten? Er kwam geen duidelijk antwoord op, men was vooral bezig met diagrammen. Wangedrag en escalatie kon worden verklaard in een venndiagram. De ruimtelijke component was daarin zeer relevant. Het malieveld werd gezien als een briljant ontwerp omdat daar eigenlijk nooit iets mis kan gaan. Het is buiten de stedelijke context geplaatst. iedere demonstratie bloed dood. Er was in het debat weinig ruimte voor de opvatting dat het in een stad prettig is om plekken te hebben die zich kenmerken door non-design. We hebben recht op wangedrag en we hebben recht op non-design. Voor de rest is het vooral verdacht dat architectuur en vormgeving studenten onderzoek doen naar hoe je wangedrag kan meten en dan vervolgens zeggen dat ze daar verder niet ontwerptechnisch mee aan het werk willen.
