Kustbescherming door oorlogsschip

Onlangs was ik in Petten om te kijken naar de vorderingen van het strand aldaar. Toen ik er langskwam met Expeditie Eridanos kon je nog duidelijk een deel van het oude Engelse oorlogsschip zien. Het Hoogheemraadschap was er altijd erg tevreden over omdat het schip veel zand afving en dus goed werkte als kustbescherming. De Prince George had dienst gedaan in de eerste wereldoorlog bij Galipoli en was toen al verouderd. Het was een ideetje van Churchill om die schepen daar op te offeren in de strijd tegen de Ottomanen en Duitsers. Die slag mislukte faliekant en Churchill werd ontslagen. De prins George was op weg naar de sloop, Ironisch genoeg in Duitsland, toen het in 1921 vastliep op een strekdam van de Hondsbosche en Pettense zeewering. Het is een tijdlang een toeristische attractie geweest zoals op de foto valt te zien.

01 Stand van Stad #10: Hofjesexpert Jos Clemens

 

Zwarte Piet als anti-jihad buddy

Ooit was het belangrijkste doel van de media om mensen te informeren, maar dat doel is al erg lang vergeten. De media faciliteren de agenda van minderheden die iets vinden. Wanneer namelijk de mening van de kleine groep flink tegen de orde indruist, heb je een verhaal.
We zijn bang voor Muhajiri Shaam, maar jonge jihad strijders die afreizen naar het kalifaat zijn volgens Bas Heijne en anderen eerder door de film Scarface geïnspireerd dan door Allah. Straffeloos om je heen schieten is fun. De genuanceerde berichten waarin dit val te lezen, zijn zeldzaam in de krant. Nederland is toch bang voor aanslagen. De berichten over terrorisme lijken op de berichten over Zwarte Piet. Filosoof Sebastian Valkenberg schreef er dit weekend een mooi stuk over in het NRC. Hij spreekt over de dictatuur van de minderheid. Iemand voelt zich gekwetst en heeft dus het morele recht een traditie te veranderen waar het merendeel van de bevolking tot dan toe geen moeite mee had. De media zwengelt zo’n discussie aan en faciliteert die.  Zodra de politiek zich ermee gaat bemoeien is de zaak verloren. Ik ben benieuwd wanneer ze vloeken in het openbaar gaan verbieden. Een hoop Christenen voelen zich gekwetst. Nog eventjes en we wonen zelf in een soort kalifaat. 
Zowel de Zwarte Pieten haters als de IS aanhangers voelen zich moreel boven de rest verheven en menen dat ze de wet kunnen bepalen. We moeten de media wat meer censureren, denk ik. We kunnen het beste het voorbeeld nemen aan de campagne van de Britse overheid tijdens de voorbereiding op de  Tweede Wereldoorlog. De bevolking was als de dood voor bombardementen op hun steden. De Britten moesten echter gewoon blijven consumeren in de tussentijd. Dit stond er op de poster:’ Keep calm and carry on.’  Sinterklaas is ook het feest van het consumentisme. Zwarte Piet gooide altijd flinke handen vol pepernoten door de kamer. Een groter symbool voor verkwisting en consumentisme is er niet. Zwarte Piet kan ons redden door Nederlanders over te halen om in ruil voor een i-phone op pakjesavond niet naar het Kalifaat af te reizen. Zwarte Piet als anti jihad buddy. Ik zie het wel voor me. 

Piano Armagedon

Vandaag was ik bij een concert van Nils Frahm die optrad tijdens Todays Art. Hij speelde op verschillende piano’s die op een soort kookeiland bijeen waren gebracht. Grote delen van het concert waren bevlogen en meeslepend. Op sommige momenten brak de oorlog uit. Aangezien ik dicht bij de luidsprekers zat werd het een fysieke uitdaging. Het was denk ik een meerwaarde om hem life te zien omdat je dan de acrobatiek ziet die deel uitmaakt van zijn muziek.

Stem op de toekomst

Er kan gestemd worden op een ontwerp dat ik heb gemaakt voor een paviljoen op het landgoed Freaylemaborg in Slochteren; een reddingsstation.

Ik wil een gebouw maken dat nuttig zou kunnen zijn voor een toekomstig landschap en dat tegelijkertijd verdacht veel zou kunnen gaan lijken op een landschap uit het verleden. In de middeleeuwen had je rondom Slochteren vooral moerasgebied. Vanaf Groningen liep via Engelbert, Harkstede en Slochteren tot aan Appingedam een zandrug die het gouden pad werd genoemd. Terwijl grote delen onbegaanbaar waren vanwege het moeras, floreerde op het gouden pad de commercie en de cultuur.

 Als de zeespiegel stijgt moeten we daar niet direct van in paniek raken. Het gouden pad krijgt juist een nieuwe toekomst. Er kunnen vanaf het reddingsstation excursies worden gemaakt naar het moeras en de eco-ruines van voormalige herenboerderijen. Cultuur en toerisme zullen weer gaan floreren op deze zandrug (natuurlijk al snel de goudkust genoemd) en de reddingsbrigade Fraeylemaborg zal daar een kleine bijdrage aan kunnen leveren. Zolang de zee er nog niet is, zal dit paviljoen gebruikt worden als tentoonstellingsruimte en artist in residency. Life Savers kunnen dan werk maken dat reflecteert op de komst van de zee.

Stem hier

Zelfspot

Het leuke aan congressen, schat ik zo in, is niet dat je allerlei nieuwe dingen gaat horen. Het leuke aan congressen is het feit dat je een hoop mensen spreekt tussen de lezingen door. Er is van alles bij elkaar gekomen in Klaipeda. Een Europese Unie in het klein zou je kunnen zeggen. Gisteren waren we op een boot waar een Grieks meisje op een gegeven moment zei dat ze honger had. Toevallig kwam er een Duits meisje langs met een bord vol eten. Ze deelde wat hapjes uit. Het Griekse meisje tastte gretig toe. Later zei ze dat dit wel heel exemplarisch was; de Duitsers geven de Grieken te eten. Het leidde tot grote hilariteit. De Europese Unie is belangrijk. We kunnen namelijk een hoop leren van de mediterrane zelfspot.

Workshop: Staart

Aan de rand van het bos waren bomen omgehakt en men had er vreemde structuren opgericht van hout en touwen en ijzeren kettingen die me deden denken aan een middeleeuwse martelkamer. In de verte hoorde ik een vreemd fluitend geluid, het kwam uit de richting van waar ik heen moest.
Ondertussen was er een jonge moeder gearriveerd en ze offerde haar drie jarige kind aan een zwarte pijpleiding dat naar een houten platform leidde. Wat moest ik doen? Het waren lokale gebruiken, waar je moeilijk tegenin kon gaan. Ik ging door. Er was een missie die volbracht diende te worden en ik kon me niet veroorloven afgeleid te worden. Gehaast vervolgde ik mijn weg, een rechte lijn door het bos. Het leidde me door dichtte struiken die tot borsthoogte waren opgeschoten. Moeilijk om doorheen te komen. Ik zag een pad dat om het bosje heen liep, maar die durfde ik niet te betreden bang dat dan de betovering verbroken zou worden. Met veel moeite en een winkelhaak aan mijn mouw geraakte ik aan de andere kant. Daar schoot een haas weg en niet veel later vond ik een ijzeren spiraal die me inspireerde. Een staart dat een vreemd spoor achterliet. Soms bleef mijn staart ergens aan hangen, maar uiteindelijk geraakte ik bij de spoorlijn, waar grote industriële treinen in slakkengang voortkropen. Het waren de wielen van deze treinen die het vreemde fluitende geluid hadden veroorzaakt. Daar waren de anderen. Ook zij hadden souvenirs gevonden en een verhaal te vertellen. Hetzelfde bos, maar zes totaal verschillende verhalen.

Shocktherapie

Morgen geven we een workshop ‘zelf ontdekkingsreiziger worden’. Het wordt spannend want het is de bedoeling de wetenschappers uit de aula te trekken en vooral te proberen hun vakjargon te laten vergeten. We zullen ze eerst met blote voeten over een nat grasveld laten lopen (het regent hier nogal). Daarna worden ze een park ingestuurd met de opdracht hier in een rechte lijn doorheen te gaan. Gebaande paden zijn verboden en ze moeten een souvenir mee terugbrengen en daar een verhaal over vertellen. Shocktherapie kan louterend werken. Zeker voor wetenschappers.

Klaipeda

Morgen begint het Littoral congres over kusttransities in Klaipeda in Litouwen waar ik met Francois Lombarts en Ronald Boer het culturele programma zal helpen organiseren.
Eerder was ik hier in de winter en in de zomer, nu maak ik de herfst mee. We zijn op Riga in Letland gevlogen en daarna in een vuur uur durende busreis aangekomen in Klaipeda waar alle restaurants dicht waren. We hebben pasteitje met spinazie gegeten en twee glazen wijn. Het was niet de meest gedenkwaardige maaltijd maar wel prima in combinatie met de wijn.

Boots on the ground

Macchiavelli wordt geassocieerd met machtspolitiek. Op de vraag wanneer een natie oorlog moet beginnen antwoordt hij: ’wanneer je kunt.’ In ‘the art of war’ noemt hij ook het belang van een veldoorlog (Obama zou zeggen:’ boots on the ground’). Dat is namelijk de enige manier waarop de de vijand weet tegen welke natie hij vecht, niet alleen in militair opzicht maar ook de natie die erachter schuilgaat. Volgens Firmin DeBrabander een filosoof werkzaam aan de het Maryland Institute College of Art in Baltimore, is dat het probleem met de inzet van drones. Er klopt iets niet aan het op afstand uitschakelen van mensen. De vijand weet niet eens wie het is, een anonieme vijand.je zult ook minder respect krijgen van de vijand en misschien is respect wel noodzakelijk voor overgave. Macchiavelli was een groot voorstander van dienstplicht.

'Every citizen must get a taste of military discipline — and sacrifice. Every citizen must have a stake, an intimate investment, in the wars his nation fights,’ citeert DeBrabander macchiavelli.

Het is met drones ineens mogelijk om oorlogjes te voeren zonder al te veel te merken van de consequenties. Als we niet bereid zijn ons op te offeren, zegt DeBrabander, dan is de oorlog wellicht niet de moeite waard om uitgevochten te worden. lees zijn artikel hier.

Beekpriester

Vandaag zag ik bij de ingang van het Haagse Bos een man in de weer met een flesje en een emmer water. Hij sprak een taal die ik niet goed kon thuisbrengen (het had wel wat weg van Russisch) en hij sprenkelde water in een afvoerkanaal. Niet op een plek maar over de gehele lengte ervan, alsof hij een grens wilde markeren.
Misschien liep daaronder wel de Haagse beek en wilde hij deze gelijkmatig voeden.
Ik heb even naar hem staan kijken want ik vond het net een priester die zorg droeg voor het zielenheil van ondergrondse rivieren. Toen ik hem fotografeerde vond hij dit niet leuk en de rest van emmer gooide hij tegen mij aan. Ik ben gedoopt door de beekpriester.

Wetenschappelijke verkleedkist

Vandaag zijn de Ig nobelprijzen voor ludiek onderzoek uitgereikt. Onder hen de Noorse wetenschappers die zich als ijsberen verkleedden om te kijken hoe rendieren erop reageren. Het lijkt me terecht dat deze wetenschappers de prijs hebben gekregen. Niet zozeer vanwege het verkleden, maar vooral omdat ze eigenlijk onderzoek doen met zichzelf en misschien ook wel naar zichzelf. Dat verdient navolging. Biologen verkleed als boom bijvoorbeeld, of linguïsten die verkleed gaan als alfabet. Je kunt wel onderzoeken hoe mensen een taal leren, maar je kan ook de persoonlijkheid van letters onderzoeken door bijvoorbeeld een tijdje als de letter A verkleed te gaan. Hoe reageren mensen doorgaans op de A, welke associaties roept het op?

Farce van de maker revolutie

Tegenlicht is doorgaans erg origineel in de keuze van onderwerpen. De laatste uitzending over de nieuwe makers valt daar niet onder. Dat komt omdat er wordt gesproken over een 'makers revolutie' die er volgens mij niet is en er ook niet gaat komen.
Stel nou dat we allemaal een 3d printer in huis nemen, wat gaan we daar dan mee maken? Een i-pad houder? Een afdruiprek? Dat noemen ze dan een revolutie.

De regisseur van deze documentaire Martijn Kieft durft vervolgens ook de gemeenplaats te noemen dat het bevredigender is om zelf iets te maken dan iets te kopen. Een 3D printer die plastic draden op elkaar smelt heeft niets uit te staan met zelf iets  maken. Het is eerder een nieuwe en directere vorm van consumeren. Iets maken dat doe je namelijk met je handen.

Er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen. The floyd leg vind ik wel een leuke uitvinding, maar die komt gelukkig niet uit een 3D printer. 

wangedrag

Soms ga ik naar een debat. Ik doe dat omdat ik denk dat het iets oplevert. Je ontmoet nog eens iemand. Het debat ging over wangedrag in de publieke ruimte en was georganiseerd door een onderzoeksclub van de Rietveld academie (zie hier). Wie bepaalt er nu wat wangedrag is en waarom wil je dat weten? Er kwam geen duidelijk antwoord op, men was vooral bezig met diagrammen. Wangedrag en escalatie kon worden verklaard in een venndiagram. De ruimtelijke component was daarin zeer relevant. Het malieveld werd gezien als een briljant ontwerp omdat daar eigenlijk nooit iets mis kan gaan. Het is buiten de stedelijke context geplaatst. iedere demonstratie bloed dood. Er was in het debat weinig ruimte voor de opvatting dat het in een stad prettig is om plekken te hebben die zich kenmerken door non-design. We hebben recht op wangedrag en we hebben recht op non-design. Voor de rest is het vooral verdacht dat architectuur en vormgeving studenten onderzoek doen naar hoe je wangedrag kan meten en dan vervolgens zeggen dat ze daar verder niet ontwerptechnisch mee aan het werk willen.

Fresco

In de Volkskrant van vandaag stond een mooi stuk over Louise Fresco. Ik ben al vrij lang fan van haar. Eigenlijk sinds ik haar zag op het podium tijdens een literair festival (2008) en Plasterk daar als een jongetje bij zat. Als je haar ergens voor vraagt schijnt ze geen nee te kunnen zeggen. Zou niemand haar ooit gevraagd hebben om minister te worden? Ik begrijp niet waarom ze dat niet is. Het liefst zie ik haar als minister president. Ik denk dat Nederland toe is aan een vrouwelijke premier. Misschien vanuit het D66 kamp? Wie zou het zeggen. Politieke partijen lijken me sowieso achterhaald. Dat hebben Samsom en Rutte wel bewezen. Ik zou hoe dan ook op Fresco stemmen.

Jachtopziener: ' ik moest een voorbeeld stellen.'

Nederland heeft een verknipte relatie met de natuur. Dat is natuurlijk al heel lang bekend. We hebben regels bedacht om met de natuur om te gaan. Als die regels worden overtreden dan worden er maatregelen genomen. Zelfs als het de natuur zelf is die de overtreding maakt. Dat zagen we zondag met de reddingsactie van de wilde zwijnen. De ene dienst deed z’n best zichzelf op de kaart te zetten; de brandweer was uren in de weer om de beesten te redden. Toen de brandweer klaar was kwam de volgende dienst bewijzen dat ook hij onmisbaar was; de jachtopziener. Hij keek eens om zich heen, pakte zijn Bos Atlas erbij en zag dat er iets mis was. In Nederland mogen maar op twee plaatsen wilde zwijnen voorkomen: in natuurgebied de Meinweg en de Hoge Veluwe. Alle dieren die zich buiten die gebieden bevinden, zijn in overtreding. Ik heb de jachtopziener even gebeld voor commentaar.‘De zwijnen waren illegaal aan het zwemmen in een kanaal bij Weert. Aangezien je niet wilt dat andere dieren dat ook in hun hoofd halen, moet je wel een afschrikwekkend voorbeeld stellen. Het is hard, maar helaas wel noodzakelijk. Anders hebben we hier morgen het kanaal vol met badderende edelherten en dassen. Dat zou een puinhoop worden meneer en zou bovendien de scheepvaart kunnen hinderen,’ aldus de jachtopziener.

Derde Wereldoorlog?

Nederland leidt Syrische diplomaten op voor een toekomstig ministerie van buitenlandse zaken, las ik in de Volkskrant. Een ministerie voor de post Assad en post IS democratie. Dit lijkt me een sterk staaltje van wishfull thinking. Mocht de ‘coalition of the willing’ nog van de grond komen dan is die democratie nog verder weg dan ooit. Als we IS gaan aanvallen dan doen we dus exact wat zij willen dat we doen. Daar zijn onthoofdingen ten slotte voor bedoeld; de vijand uit zijn tent lokken en zorgen dat hij burgerslachtoffers maakt. De haat tegen Amerika zal oplaaien en de ranken van IS zullen vermoedelijk gaan aangroeien. Overigens is de situatie in de Oekraïne pas echt zorgwekkend voor de VS en Europa. Zeker nu de VS zogenaamde  ‘tripwire forces’ willen gaan sturen. Ze gaan onder meer trainingen geven aan het Oekraïens leger. Het is een gevaarlijk provocatie. Rusland voelt zich al in het nauw gedreven en er worden al dreigingen gemaakt met het kernwapens die Rusland nog heeft. Deze tv uitzending liegt er niet om. 

Bij de eerste wereldoorlog was er sprake van een domino effect dat niet meer te stoppen leek. De een beweegt, dus de ander ook en op den duur komt er een soort ‘doomsday’ machine' in werking. Iets dat buiten de controle van mensen omgaat.
We staan op het punt onszelf de derde wereldoorlog binnen te rommelen. Bij de eerste wereldoorlog was alleen de dood van een prins al genoeg. Nu hebben we een neergeschoten Boeing als stok om mee te slaan. We slaan vooral onszelf.

George Simenon schrijft over Groningse trein

Er stonden achttien mensen met fietsen voor het centraal station. Ik nam ze mee op excursie langs het voormalige Woldjerspoor in het kader van Open Monumentendag. Het thema dit jaar was 'Op Reis'.

Het Woldjerspoor dat in 1929 werd gebouwd was een prestige object waar niet iedereen op zat te wachten. Met paard en wagen kom je er ook wel, was de opvatting van velen. Ze hadden gelijk, natuurlijk. Snelheid veroorzaakt haast. In 1941 werd het Woldjerspoor alweer ten grave gedragen, de bus maatschappij Woldjer Auto Dienst Sidderburen (WADS) volgde nagenoeg hetzelfde traject en was goedkoper. Streekvervoer is busvervoer. Treinen zijn bovendien een nadeel in lintdorpen. Je kan in dat geval beter een bus hebben die op meerdere plekken stopt.

Ook Georges Simenon (schrijver van Maigret) heb ik geciteerd. Hij schrijft in het boek ‘Kasteel van Roodezand’ over de Woldjerspoorweg: ‘Af en toe hield de trein aarzelend stil bij een stationnetje als uit een bouwdoos. Maar omdat de conducteur wist dat er slechts een reiziger in zijn hele trein zat volstond hij met te fluiten en de reis ging weer verder. De stationschefs met hun rode petten staken niet eens hun neus buiten de deur.'

Zelfs Simenon had onbewust het probleem van het Woldjerspoor al in de smiezen. Als een kaartje vanuit Harkstede naar Groningen twee dubbeltjes kost en je verdient een gulden per week, dan kom je er wel op een andere manier.

Pro buffel

Op dit filmpje ontstaat een gevecht tussen buffels, leeuwen en krokodillen. De mens die je hoort op het filmpje is ook interessant om te beluisteren. Ze zijn duidelijk pro buffel en anti leeuw. De buffels zijn louter defensief en proberen de leeuwen van zich af te slaan.Dat vinden we prima. Agressors worden niet door ons gewaardeerd, net als in het echte leven zeggen maar.

ISIS schande voor echt fundamentalisme

Nu heeft Slavoj Zizek ook zijn licht laten schijnen over ISIS. Hij vraagt zich af of ze wel echt geloven. Als je overtuigt bent van jezelf, zo is zijn stelling, hoef je de niet-gelovigen niet af te slachten. Dan laten die je koud. Hij noemt Tibetaanse monniken en Amish als voorbeeld.

“In contrast to true fundamentalists, the terrorist pseudo-fundamentalists are deeply bothered, intrigued and fascinated by the sinful life of the nonbelievers. One can feel that, in fighting the sinful other, they are fighting their own temptation. This is why the so-called fundamentalists of ISIS are a disgrace to true fundamentalism.”

Ik denk wel dat het een goede analyse is. Wie het hardste schreeuwt tegen het kwaad van de ongelovigen en zelf verkrachtend en moordend door het land trekt met Zwitserse horloges aan de pols, is vooral tegen zichzelf aan het vechten. Overigens is dat geweld ook bedoeld om duidelijk te maken dat ze daar niet meer weg gaan. Het kalifaat dat moeten grenzen tot en met Spanje is natuurlijk een publiciteitsstunt. Soennieten willen vooral hun plek in Irak veilig stellen. Dat kan alleen met geweld. De ‘coalition of the willing’ gaat weer een hoop kwaad bloed zetten.

Herfstprotesten

Spanje heeft 1 miljoen euro aan anti demonstratie materiaal gekocht voor de politielees ik in de Guardian online. Ze maken zich klaar voor de herfst demonstraties. Blijkbaar is nu al bekend dat dit gaat gebeuren. Het gaat om helmen knuppels en militaire voertuigen met waterkanonnen. Antonio Trevín van socialistische oppositie partij sprak over "een terugkeer naar tijden die we liever vergeten”. Waterkanonnen werden inderdaad voornamelijk gebruikt tijdens het Franco regime.
Toch was het nodig volgens het ministerie van binnenlandse zaken gezien de huidige ‘sociale dynamiek’. De werkeloosheid neemt juist af de laatste tijd, maar misschien gaat dit niet snel genoeg. Feit is dat veel Spanjaarden vakantiebaantjes hebben kunnen doen en dat houdt in oktober natuurlijk weer op. Er staan ook protesten gepland in het kader van onafhankelijk Catalunya en het afschaffen van de monarchie.

Valley of Peace

Nederland mag niet meedoen met de ‘coalition of the willing’ . Dat is niet prettig voor de prestige van ons land en daar gaat het blijkbaar om. Ik ben geen voorstander van ingrijpen in Irak dat een moeras is van onduidelijke ontwikkelingen. Hoe excessief ook; het geweld van IS is niet uitzonderlijk voor de regio. Bovendien zijn het niet eens terroristen te noemen. Er is gebleken dat IS al een hele blauwdruk voor een staat heeft klaarliggen en in de gebieden die ze hebben veroverd is al stromend water. Misschien dat ze nu  om zich heen slaan en dat later de Islamitische staat in rustiger vaarwater komt. Als je IS verjaagt wat 
komt er dan voor in de plaats?  Een toestand van permanente oorlog lijkt onafwendbaar. De ‘coalition of the willing’ gaat ongetwijfeld zelf ook weer burgerslachtoffers maken. Ik voorzie een nieuw decennium van geweld in Irak. 

(de foto boven is een begraafplaats in Irak. het heet de 'Valley of peace'. De enige plek waar het rustig is)

Studenten en soldaten

De universiteit wordt afgerekend op het aantal afgestudeerden dat ze per jaar aflevert. Er gaan ook stemmen op om studenten die beter presteren meer geld te geven. Dat lijkt me een slecht idee, financiële prikkels hebben het onderwijs nooit erg goed gedaan. Afgelopen vrijdag stond er in de Volkskrant een artikel van filosoof Martin Slagter. Hij schrijft over ouders die eisen dat de opleiding die ze hebben betaald voor hun kinderen ook rendement oplevert. Het onderwijs moet het kroost kortom aan een goede baan helpen. Martin Slagter haalt terecht aan dat er ook een andere visie op onderwijs bestaat die meer uitgaat van Bildung. Die financiële prikkels voor beter presterende studenten is overigens ook flauwekul.Het lijkt me beter om mensen die van school komen te laten kiezen voor het leger of de universiteit. We weten inmiddels dat een leger onontbeerlijk is. Diegene die niet goed presteren op de universiteit worden alsnog naar het leger gestuurd. Financieel moet het niks uitmaken. Soldaat en student krijgen evenveel betaalt. 

Paddoverslag

Eerste fase: Ontkoppeling van hoofd en lichaam. Zwaar lichaam zwevend hoofd.

Tweede fase: Vreemde effecten met bladeren van bomen waarvan de kleinste trillingen ineens zichtbaar werden. Kleuren werden versterkt. Soms was er een caleidoscopisch effect. Eigenlijk was het tamelijk kitcherig allemaal. 

Derde fase: Een tijdje had ik een verlamde linker wang.

Vierde fase: Op een wandeling door het bos zag ik dan eindelijk een Chinese tempel. Het werd tijd dacht ik nog en toen zag ik dat het een vervallen hutje was.

Vijfde fase: Een spinnenweb in je gezicht voel je heel lang na ijlen. 

Zesde fase: Warme tintelingen door het lichaam. Zachte landing.

Nieuwe inzichten over mezelf: geen nieuwe inzichten opgedaan.