Vandaag lunchte ik in Grand Central met een
vriend die ik bijna nooit zie. Het is een wonderlijke plek om te lunchen omdat
er allemaal mensen onder je doorlopen. Tegelijkertijd is er boven je een enorm
koepelgewelf. Hierdoor ontstaat het gevoel van een kathedraal. Een gevoel dat werd voortgezet toen ik daarna
ging werken in de Public Library. Eten en werken zou moeten gebeuren met
eenzelfde soort devotie.
