Geen pijn dan de pijn om iemand te moeten verliezen, zei de witte priester voor een zee van zwarten. Dat is vele malen erger dan malaria, voegde hij er ook nog aan toe. Al enkele dagen heb ik last van een kloppende teen omdat ik die gestoten heb aan een verraderlijk randje. De teen was als een huisdier voor me geworden, ik moet hem dagelijks verzorgen en een vers verbandje geven. Naast mij zit de lieve G, zwetend van de malaria. Maar er zijn dus ergere dingen, volgens de witte priester.
We treuren voor onszelf, zegt de witte priester. Ik denk aan mijn teen en de lieve G, zweet parreltjes, die denkt misschien wel helemaal nergens aan.
We treuren voor onszelf, zegt de witte priester. Ik denk aan mijn teen en de lieve G, zweet parreltjes, die denkt misschien wel helemaal nergens aan.
