Onlangs ontmoette ik de nieuwe vriendin van een vriend van mij bij hem thuis. Het was dinsdag en op dinsdag heeft zij haar vrije avond. Dat wil zeggen dat haar kind dan is ondergebracht bij de vader. Die vrije avond moest blijkbaar gevierd worden met een krat Holger bier. Daar had ik eerlijk gezegd nog nooit van gehoord, maar ik vind niet dat je op een eerste ontmoeting meeteen over het bier moet beginnen. Enige flesjes Holger later vroeg de gloednieuwe vriendin mij wat ik ervan vond dat ‘ze’ samen waren. Ik vond daar natuurlijk helemaal niks van. Openhartigheid beschouw ik niet als een deugd. Ze voelde zich er best door gekwetst, zei ze. Ook het achterwegen laten van uitspraken kan mensen blijkbaar kwetsen. De dag erop stuurde ze haar dochter op me af met een bus poedersuiker. Ik ben beleefd genoeg om daar een beetje in mee te gaan, dus veranderde ik de dochter in een klein maar idyllisch sneeuwlandschap. Blijkbaar werd hierdoor het moederinstinct van de gloednieuwe vriendin in werking gesteld want er werd in de keukenkastjes van mijn vriend naarstig gezocht naar een nieuw wapen, het werd cacaopoeder.Voor de zekerheid sloot ik mijzelf enige tijd op in de wc. Toen ik dacht dat de kust veilig was en ik het vermoeden had dat er niet langer werd nagedacht over oneigenlijk gebruik van cacaopoeder, kwam ik weer tevoorschijn. Iets te voorbarig zo bleek want het volgende moment stond ik, tot grote hilariteit van de omstanders, in een grote wolk cacao poeder die als zachte deken op mij neerdaalde. De gloednieuwe vriendin had lange tijd niet zo gelachen zei ze. Uit beleefdheid lachte ik een beetje mee en probeerde daarna de verloren tijd weer in te halen.
