Arnon Grunberg heeft zich eens weinig geliefd gemaakt onder een groep niet gepubliseerde
schrijvers door ze mee te nemen naar een boksschool. De niet gepubliceerde schrijvers hadden natuurlijk gehoopt dat de heer Grunberg 1 of ander geheim met ze zou delen over hoe je tot de ranken van gepubliceerde schrijvers kunt toetreden. Volgens mij heeft hij precies het goede gedaan. Een paar klappen op je kop doen je beseffen dat je leeft. De volgende keer zou hij ook met een groep studenten of geïnteresseerden van een brug kunnen springen. Ik heb daar zelf onlangs erg goede ervaringen mee gehad. In zeeburg, een nieuwbouwwijk van Amsterdam, staat een geschikt exemplaar. De srpong vanaf de rand in het water is ongeveer twaalf meter. Je moet dan echt even iets overwinnen. Maar daar knap je wel van op. Ik had voor het eerst sinds tijden het gevoel weer te leven. De netwerkborrel met architecten later die avond werd een ramp. Met een natte boxershort onder je bagagedrager en de sprong nog in je hoofd, is het architectengelul nog erger dan anders.
