In het kader van de Internationale Triennale Apeldoorn organiseerde het Fonds Beeldende Kunst een debatreeks over de sociale betekenis van het landschap. Vandaag was de laatste dag in de reeks en ging over de sociale betekenis van de snelweg. Na een hoop goed bedoeld gebabbel nam Melle Smets de taak op zich om het gezelschap door de echte sociale dimensies van de snelweg te leiden. Zo kwamen we bij Frans op de Bult, een trucker restaurant met douches en een souvenirswinkel. Je kan daar koffie bal bestellen. En het is precies wat je denktdat het is. Net zoals macaroni babipangan, maar weinig aan de verbeelding overlaat.
De streekcultuur die snelweg heet, is ook op culinair gebied een verrassing. Smets vertelde dat ze ook met de oude van der Valk hebben gesproken en ze vroegen hem hoe hij nou aan die toekan kwam.
“Gerrit, je heet van de Valk, waarom heb je dan een toekan gebruikt als boegbeeld?”
“nou, het zijn allebei vogels en de toekan lacht tenminste.”
