Afgelopen dagen had ik mijzelf ondergedompeld in de buitenwijk Beijum. Ik heb er vijf keer een rondleiding gegeven samen met bewoners van de wijk. Beijum lijkt met groot gemak allerlei groepen te kunnen absorberen. In de populaire cultuur wordt de suburb toch vaak gezien als de plek van de blanke middenklasse en de stad als plek waar je een spannende mix aantreft tussen verschillende mensen met een uiteenlopende culturele achtergrond. In Groningen lijkt precies het omgekeerde aan de hand. Het centrum wordt bevolkt door een relatief homogene populatie van studenten en Beijum door tal van etnische minderheidsgroepen, zorg behoevende groepen, middenklassegezinnen en oude hippies. Ook typisch grootstedelijke problemen zoals drugsoverlast en gangs die het met elkaar uitvechten waren in Beijum te vinden.