Vandaag zat ik met het Ghana-team bij Pauw en Witteman. We
zouden even geïnterviewd worden, maar dat kwam er niet van want Veldhuis en Kemper waren er. Het
is niet zo dat ik het erg vond om
geen vraag te krijgen. Melle Smets deed het uitstekend. Het was vooral erg om
naar Veldhuis en Kemper te moeten luisteren. Ze schreeuwden een beetje,
maar dat was het probleem niet. Ze maken liedjes en die zijn sentimenteel van
de meest tuttige soort. Er was ook een piraat in de studio die viool
speelde en mondharmonica. Over de piraat werd niet gesproken.
En dan nu nog een quote uit een songtekst van het illustere duo en dan houd ik erover op:
"Ik wou dat ik jou was, gewoon een keertje jou was, dat ik ook eens met een vrouw was, niet het kussen maar het matras was."
