In het boekje met de briefwisseling tussen Claude Eatherly (de piloot die de bommen op Hiroshima gooide) en Gunther Anders (een Oostenrijkse filosoof) schrijft Anders:' confronted with things we cannot classify, we like to deal with them as if they did not exist at all.' Ik ben bang dat de optie van de non-categorie, niet bestaat. Laatst hoorde ik over een winkelcentrum in Groningen waar het overdag zwart zag van de bejaarden die daar gingen zitten e de hele dag niet meer weg gingen. Er was sprake van een probleem, maar om het probleem aan te pakken is hier letterlijk vanuit het stadsdeel de term '
hangouderen' opgeplakt. We hebben het dan dus niet meer over mensen die allerlei niet te categoriseren en veranderende eigenschappen bezitten maar over een hele duidelijke groep die ook als zodanig aangepakt kan worden. Voor jongeren hingen ze apparaatjes op die een vreselijke piep uitzonden die alleen jonge mensen kunnen opvangen. Wat zullen ze bij ouderen doen? Radiografische golven om hun gehoorapparaten te laten storen?
