Vandaag kreeg ik een brief onder ogen van Sjoerd Soeters aan Wilfried van Winden. Er is blijkbaar een polemiek gaande tussen beide architecten. Soeters beschuldigt van Winden dat hij plagiaat pleegt juist door te ebweren dat hij authentiek is. Bovenstaand hotel is een idee van Soeters uitgeveord door van Winden die in een essay gaat uitleggen hoe hij tot het ontwerp is gekomen. Indisch stelen noemt Soeters dit. Ik kende het nog niet.' Zo'n geraffineerde diefstal uit de salon, die door niemand wordt opgemerkt totdat achteraf een kostbaar stuk huisraad blijkt te zijn verdwenen, werd in onze koloniale huizen ‘Indisch stelen’ genoemd. Het ging ongeveer zo dat de bediende in het huis van zijn meester een aantrekkelijk en kostbaar kleinood verplaatste dat toch zelden werd gebruikt. Het mooie vaasje verplaatste zich door onzichtbare hand van midden op de schoorsteenmantel naar opzij, en dan om de hoek, en belandde via de bijkeuken in het rommelhok, waar het enige tijd verbleef om te zien of de verdwijning was opgemerkt. Wanneer het lang genoeg stil was gebleven nam de bediende het vaasje mee naar zijn eigen woonstee: het was van hem geworden. Zo doe jij dat dus. Ik heb je er de afgelopen jaren enkele malen aan herinnerd dat ik de bewegingen van het vaasje heb waargenomen, en je hebt daarop uitsluitend quasi verbaasd gereageerd.'
De brief is vijf pagina's lang en deze passage is veelbelovend, dus ik denk wel dat ik de brief ga uitlezen.
