Vandaag was ik in Amsterdam op de
Zuidas om een advocaat te interviewen. De zuidas is een bedrijventerrein,
alleen geloven de mensen die er werken heel sterk dat het iets anders is en als
je dat met z’n allen doet kom je een heel eind. Maar na negenen wordt het
stiller en in het weekend is er helemaal niks te doen. De woontorens staan leeg
of bloeden nog na van alle bouwfraude praktijken die erover heen zijn gegaan.
De zuidas, een gekke plek. Jord Kelder organiseert er ieder jaar de hakken en
pakken hardloop wedstrijd. Ook is er een boerenmarkt en zijn er beelden van
beroemde kunstenaars opgesteld, allemaal gesponsorde projecten in een uiterste
poging iets van deze plek te maken. Het misverstand is natuurlijk dat ' plek maken' hier wordt opgevat als iets waar je met geld voor kan betalen. Een plek is geen ding, die moet je bij
wijze van spreken iedere dag opnieuw maken. Openbare ruimte levert vaak een
rare spanning op tussen wat je wel en niet kan maken als individu. Echte openbare ruimte is niet
altijd aangenaam en altijd pluriform. Een hardloopwedstrijd op hakken en een
boerenmarkt is de opvatting van de zakenwereld over wat pluriform is en wat
gemengd ruimte gebruik zou moeten inhouden. Als puntje bij paaltje komt blijft
het een bedrijventerrein, wel het allerduurste van Nederland, dat is gelukt.
