‘Je moest bij het villen van de huid goed opletten dat er geen vet achterbleef, dat zou problemen opleveren bij het looien. Met een vin ging je naar het gemeentehuis om er een premie mee op te halen. Van het vet werd levertraan gemaakt.’ Dit vertelde Siewert Meijer mij in Noordpolderzijl.'Soms gingen ze twee keer met dezelfde vin.' Hij is zelf garnalenvisser geweest. De zeehond werd tot in de jaren zestig gezien als schadelijk wild en dat mocht afgeschoten worden. Gelukkig maar, zou je haast denken, nu de zeehond wordt doodgeknuffeld. Het is toch een prachtig plaatje hierboven; the hatefull seven van het wad.
