Oranje keutels

 

Vandaag was ik reisleider over het voormalige suikerfabriekterrein in Groningen. Ik had oud medewerkers gesproken die me vertelden over hun werkzame bestaan. Ik bereidde het publiek voor op een tocht door een mysterieus gebied, de vloeivelden. In dat gebied zouden we een  ‘kluizenaar’ ontmoeten, die ons zou beschermen tegen de mysterieuze krachten die er rondhingen. Er lopen daar beesten rond die oranje keutels hebben. Beesten die rozenbottels eten.

Vampier-thema

Borgman is een terloopse horrorfilm met een vampier-thema. Ik heb me er kostelijk mee vermaakt gisteren. Helaas kon ik niet lachen want dat hadden dames van middelbare leeftijd links en rechts van ons zich namelijk al voorgenomen. Als enigen in de bioscoopzaal, die vol zat, gilden ze het uit bij iedere aanzet tot iets wat mogelijk grappig zou kunnen zijn. Dan vergaat je de lust wel om zelf te lachen.Toch heb ik me op de film kunnen concentreren.

Bij het verlaten van de bioscoop had ik het gevoel getuige te zijn geweest van een episode in het leven van enkele uitzonderlijke figuren die uit het bos komen. De film is haast minimalistisch te noemen in de dingen die worden gezegd en wat we te zien krijgen. Er is veel aan de verbeelding overgelaten. Geld is geen probleem voor de personages in de film. Het gaat om iets anders. Is het de ziel? Er is niet zo gek veel plot, maar Borgman heeft in elk geval gekregen waar hij voor gekomen was. De missie, wat die ook behelsde, was geslaagd. Iedereen zou deze film even moeten gaan zien.

Ruimteschip

 

In Hoogkerk strooien ze zout op de weg, niet tegen de gladheid in de winter, maar in de zomer tegen de mieren. Er staat hier ook een suikerfabriek. Enorme loodsen van geribbeld aluminium, in een gebroken wit geschilderd, steken hier af tegen de priegelige huisje van baksteen. Een fascinerend gezicht. Alsof het hele gevaarte daar op een dag is geland, alsof een cruiseschip het Hoendiep is op komen varen. Hoogkerk, het is een gat waar ik niks te zoeken heb, maar elke keer weer naar toegetrokken wordt. Ik heb er vandaag naar gepensioneerde fabrieksarbeiders geluisterd. ‘Ik voel het in mijn boten als de campagne begint,' zei er een. 'Zelfs nu ik er al vier jaar niet meer werk.’ ( Bietencampagne vindt plaats tussen half september en januari).

Wastelands

 

‘We can turn waste lands of poverty into fields of commerce.’

Dit zei Obama vanmiddag in zijn speech ter nagedachtenis van Martin Luther King die daar 50 jaar geleden stond. Met zijn focus op economie wilde hij zeggen dat er nog een hoop is om voor te vechten. Hij sprak ook wel degelijk over rassen problematiek en hij  sprak over armoede. Hij zei echter ook: ‘Poverty is no excuse for not raising your child.’

Opbergen

Je kan het beschavingsniveau van een land aflezen aan de hand van haar gevangenissen. 

Dat zei de Russische schrijver Fjodor Dostojevski. Iets dergelijks geldt ook voor ziekenhuizen en bejaardentehuizen. Hoe gaan we om met de zwakkeren in de samenleving? Die kosten namelijk geld.

Binnenkort gaat de koepelgevangenis van Breda dicht. Projectontwikkelaar Aad Ouborg wil er een budget bejaardentehuis van maken door zorgrobots in te zetten. Hij prijst het gebouw om z'n capaciteiten: 'Het is ingericht om grote groepen mensen te huisvesten.' 
Volgens Ouborg is er ook een uniek camerasysteem aanwezig. 'familieleden die ver weg wonen kunnen via dit systeem de persoon in kwestie in de gaten houden.'
Het is leuk om te zien hoe enthousiast zo’n ondernemer wordt. Hij zal echter wel te kampen krijgen met negatieve beeldvorming. Het zal niet anders zijn dan elders in Nederland, waar bejaarden ook worden weggestopt,  maar een voormalige gevangenis vol stoppen met zorgrobots ? Je moet het maar durven. 
 (Boven ziet u overigens de cel van Anders Breivik. De bejaarde in het budget tehuis, zal het minder krijgen)

Het gevaar van melk

Koffie is dus toch niet zo slecht voor je, hoorde ik laatst, ook bestaat er zoiets als een gezonde dosis stress. Dat koffie niet goed voor je zou zijn heb ik nooit geloofd. Ik drink al jaren teveel koffie en voel me er goed bij. Ik voel me daarentegen wel vrij slecht als ik het niet drink. Melk, dat is pas slecht voor je. Mijn vader zei het al:’ melk is voor baby’s.’ Melk is tachtig jaar geleden in de markt gezet als gezond, omdat er in Nederland veel melk was en weinig geld. In werkelijkheid veroorzaakt melk aderverkalking en allerlei hartziekten. Vergeet melk en drink koffie. En eet avocado's, dat hebben we gisteren geleerd.

Acht dingen die je moet weten over de Avocado

1. Het is geen groente maar het is fruit.
2. Avocado’s zitten vol met meervoudig onverzadigde vetzuren, vitamine C en E, kalium en anti-oxidanten. Wanneer je avocado combineert met bijvoorbeeld sla of andere groeten, neem je de anti-oxidanten in die groentes beter op.
3. Er zit meer kalium in dan in een banaan.
4. Ze zijn sneller rijp als je ze naast een appel of een banaan legt. Zeker als je de avocado’s met een appel of een banaan in een papieren zak doet. Het gas wat de appel of banaan uitstoot, heeft invloed op het rijpingsproces.
5. Een avocado zit vol met proteine en in proteine zit aminozuur. In avocado’s zitten alle 18 belangrijkste aminozuren.
6. Je kunt ze in plaats van boter gebruiken in bakrecepten.
7. Avocado’s zijn zo rijk aan goede stoffen dat ze gebruikt kunnen worden tegen beschadigd haar, droge of verbrande huid en zelfs rimpels
8. Van avocado-moes maakten de Antillianen een geel alcoholisch drankje, wat door zeevaarders naar Nederland gebracht werd. Bij gebrek aan avocado’s gebruikte men hier eieren en werd het Advocaat.
(bron:Hiffington Post en Wel Ingelichte Kringen )

Zomeravondgesprek

In de rubriek het zomeravondgesprek, dit weekend in de NRC, ontmoetten Arjen Lubach en Paul Schnabel elkaar. Schnabel rijdt in een BMW omdat hij zich niets aantrekt van wat anderen vinden. Hij vermoedt dat hij hoog begaafd is omdat hij hoogleraar is. Lubach heeft ook een hoog IQ, maar van hem hoeft het niet in de krant. Schnabel somt zijn talenten op: snel schrijven, snel leren, snel praten en snel denken.  Lubach maakt zich vooral druk over het koningshuis.  Volgens Lubach zijn mensen weinig rationeel, ze zien betekenis waar geen betekenis is. Ik zou zeggen: waar mensen betekenis zien, daar is betekenis, zo ook in het koningshuis. Lubach wil weten hoeveel de kunstcollectie van Schnabel waard is. Schnabel wil het niet zeggen. Lubach zegt dat hij wel graag zomergast (bij vpro) wil worden, Schnabel wil het programma wel presenteren. Schnabel heeft ook wel eens poging gedaan een roman te schrijven, dat is wat jonge mensen doen, zegt hij. Daarom leest hij ook geen romans, de belevingswereld van jonge mensen staat te ver van hem af. Vreemde redenering, maar gewone stervelingen kunnen iemand die zo intelligent is natuurlijk ook moeilijk volgen.

Het gesprek kabbelt naar het einde met een vraag of ze elkaar hadden kunnen zijn. De conclusie is van niet. Ziedaar het bewijs dat een gesprek tussen twee hyperintelligente mensen niet per se interessant hoeft te zijn.

Imago

Vandaag las ik in de krant dat de Franse Dienst Toerisme deze zomer 50 duizend folders heeft verspreid om obers aan te spreken op hun onbeschofte gedrag. Ik vraag me af of een folder helpt. Als ik een Franse ober was zou ik m’n neus ervoor ophalen.  'Do you Speak Touriste?' staat er op de voorkant en in het binnenwerk tref je tips aan over hoe verschillende nationaliteiten moet benaderen. Betuttelender kan haast niet, naar de toeristen toe, maar ook naar de obers toe. Ooit had het beroep van ober status, je was een beetje bang voor de ober. Ik vind dat goed. Als de chef een halfgod in de keuken is, dan is de ober zijn zoon op aarde. Hij is het die de creaties uit de hemel toont en aan de klant  voorlegt. Maar nu die folder dus. Je kunt erin lezen dat Japanners gerustgesteld moeten worden. Spanjaarden willen dat je aardig bent. Nederlanders zijn hoffelijk en informeel tegelijkertijd.  Los van het feit of Nederlanders echt hoffelijk zijn is de combinatie hoffelijkheid en informeel, volgens mij problematisch. Het ene impliceert directheid, het andere een arsenaal aan omgangsvormen. Als je toch een folder maakt, kan je beter een gidsje schrijven: omgangsvormen met Franse obers.  Het hoort bij de Franse folklore om onbeschoft te zijn, dat verander je niet zomaar. Moet je ook niet willen. Morrelen aan het slechte imago van de Franse ober, is morrelen aan de authenticiteit ervan.

I approve of this message

Cirkelredenering

Op de site van de Stone staat een artikel van Thomas Nagel. Het is een soort samenvatting van zijn boek “Mind and Cosmos: Why the Materialist Neo-Darwinian Conception of Nature Is Almost Certainly False.”
Hij verklaart in zowel het boek als dit stuk dat de fundamenten waarop we onze wetenschap hebben gebouwd niet deugen. Niet als ze gaan over het verklaren van de geest, in elk geval. Sinds de wetenschappelijke revolutie die begon in de achttiende eeuw, gaan we er vanuit dat we het mentale kunnen verklaren vanuit het fysieke. Zonder het fysieke bestaat het mentale immers niet. Fout zegt Nagel. Je kunt de hersenen wel vanuit fysieke termen beschrijven, maar de menselijke subjectieve ervaring niet.
‘Mind, I suspect, is not an inexplicable accident or a divine and anomalous gift but a basic aspect of nature that we will not understand until we transcend the built-in limits of contemporary scientific orthodoxy.’
De geest is geen ongelukje en ook geen goddelijke cadeautje, maar iets dat volgens Nagel te verklaren is op een naturalistische niet materialistische wijze. Wat dat ook mogen betekenen.

Ik ben het met Nagel eens, het reductionisme van Dick Swaab slaat in elk geval nergens op (boek :Ik ben mijn brein). Maar wat het dan wel is? De geest is misschien wel een cadeautje aan jezelf. Iets dat onze overlevingskansen vergroot, uiteraard. Onze wil om te leven is ook de motor achter de wil om te denken. Niet dat dit iets verklaard. Want wat is die wil dan? Het valt nog niet mee om tegelijkertijd niet fysiologisch en niet theologisch te worden in deze kwestie.  Ik kom bij dit soort problemen nooit veel verder dan een cirkelredenering. Uiteindelijk verveelt het me ook, moet ik zeggen. Je hersenen moet je gebruiken, over de mogelijkheid van dat gebruik moet je niet al te lang nadenken.

Kloof

Een vriend van mij leest de Telegraaf. Hij doet dat om te weten wat het volk denkt. Ik lees de Telegraaf niet en had daarom nog nooit van Joshua Livestro gehoord. Had ik de Telegraaf wel gelezen dan had ik diens rechtse columns kunnen lezen en zo kunnen begrijpen hoe hij de hapklare meningen aan het volk voorschotelt.

Publicist Joshua Livestro en strafpleiter Benedicte Ficq waren de hoofdrolspelers van het zomergesprek dit weekend in de NRC. Ficq kende ik nog van de balpenzaak waar ik een een paper over geschreven heb voor school. Ficq zegt tegen Livestro dat hij eens met die immigranten en criminelen moet gaan praten waar hij het de hele tijd over heeft.

Rond zijn dertigste ontdekte Livestro het geloof: ‘Ik ben tot de overtuiging gekomen dat Hij is opgestaan. Maar dat is wel een kloof waar je overheen moet. Daar kun je jezelf niet overheen denken. Je gelooft het of je gelooft het niet.’

Waarschijnlijk geldt hetzelfde voor zijn rechtse gedachtegoed. Hij hoeft niet met immigranten te praten om er een mening over te hebben. Hij gelooft in zijn eigen mening, dat is genoeg.

Theater

 
Noorderzon is een theater festival in Groningen. Er is veel experimenteel theater. Ik ben vanavond naar een Braziliaans gezelschap geweest. Ze speelde Julia van de Zweedse regisseur Strindberg. Hun interpretatie was verrassend te toenemen, al ken ik het origineel niet. Vooral het feit dat hun spel direct werd opgenomen en geprojecteerd, was aardig gevonden. Zodoende konden ze direct hun Portugees van ondertiteling voorzien. Het ging over een rijk blank meisje die met een zwarte ‘ knecht’ het bed in duikt. Het levert de gebruikelijke spanningen op. Vandaar ook Julia,  een al te doorzichtige Shakespeare verwijzing ?  Vooral de seksscène werd door de Brazilianen centraal gesteld. Ik weet niet of Strindberg dat zo bedoeld heeft. Het lijkt me een typische Braziliaanse adaptatie. Het spel met de camera vond ik leuk. Ook dat acteurs de cameraman toespraken vond ik aardig, maar toen ook het publiek werd toegesproken en er eigenlijk werd gesuggereerd: we zijn hier maar wat aan het acteren, vond ik het vervelend worden.Ik hoef niet voortdurend herinnerd te worden aan het feit dat ik in een theater zit. dat wist ik namelijk al.

De Haar Dieven van Maracaibo

President Nicolás Maduro van Venezuela heeft afgelopen woensdag de oorlog verklaard aan de haar maffia. Het klinkt bijna als een sprookje: de strijd tegen de haar dieven van Maracaibo. Het is natuurlijk niet leuk dat dit gebeurt, maar het is een stuk onschuldiger dan al die verdwenen vrouwen en meisjes in het noorden van Mexico. Natuurlijk wordt beweerd dat de dieven uit buurland Colombia komen. Ook het feit dat de president zich ermee bemoeit bewijst volgens mij dat het deels ook om een afleidingsmanoeuvre gaat. Het land staat er niet al te best voor. Chaves, die dit jaar stierf aan kanker, heeft een land achter gelaten dat er slechter voor staat dan toen hij begon. De inflatie is 27 procent per jaar. Ze weten in dat land niet goed wat de prijs van brood en rijst zal zijn een maand later. In Peru zouden ze dan iets zeggen over diefstal hun vet door de buitenlanders en vreemdelingen, in Venezuela hebben ze daar een variatie op bedacht: er worden paardenstaarten gestolen. Er heeft overigens nog geen vrouw aangifte gedaan, wat niet wil zeggen dat het niet waar is.

Emotioneel

 

Het geweldig geschreven boek ‘A problem from Hell’ van Samantha Power maakt duidelijk dat er nooit lessen zijn getrokken uit de Tweede Wereld Oorlog.  Het zinnetje, ’dit nooit meer,’ dat  vaak in relatie tot de holocaust wordt gebezigd, blijkt gezien de geschiedenis van genocides die erna is gekomen, een nogal lege frase. Samantha Power was tijdens de Balkan oorlog eind jaren negentig in Bosnië en dacht toen dat het gebrekkige optreden van de VS en de VN te wijten was aan een haperend systeem. Helaas moest ze constateren dat het systeem juist uitstekend functioneerde. Niet ingrijpen is altijd in Amerika’s voordeel geweest. De bewijslast voor genocide in Bosnië en Rwanda werd door opeenvolgende regeringen  gebagatelliseerd. Dat werd gedaan door te beweren dat er doden vielen aan beide kanten of te wijzen op het eeuwenoude karakter van het conflict. Als er werd opgeroepen tot ingrijpen dan werden die mensen steevast emotioneel genoemd en er werd gezegd dat het toch geen zin zou hebben. Ook in Syrië zal niet worden ingegrepen ook al zijn er al hele dorpen met Sunni Moslims uitgemoord, worden gevangenen systematisch verkracht en worden er grove schendingen gepleegd tegen de mensenrechten. Er zijn genoeg redenen om in te grijpen, maar dat zal niet gebeuren. Amerika heeft er geen belang bij en Nederland ook niet. Ik stel voor dat we ophouden met dodenherdenking en de gratuite speeches over de holocaust en de morele plicht om voor mensenrechten op te komen achterwegen te laten. Noem mij emotioneel, maar Dutchbatt heeft destijds verzaakt 8.000 moslimmannen in Srebrenica te beschermen hoewel dat wel hun taak was. Het was simpelweg niet in ons belang om die te verdedigen.  

Liegen

Je hoort het steeds vaker, of eigenlijk al niet meer zo vaak. Ze zeggen dat iets fase 2.0 ingaat. Dat klinkt dan zo: ’We moeten toe naar een woningbouw tweepuntnul.’ Eerst wist ik niet wat dat betekende en toen ik het wist vond ik het stom. Tegenwoordig hoor je het niet zo vaak meer, ze zeggen nu nog veel ergere dingen. Ze zeggen: ‘De economie gaat fase driepuntnul in.’ Als je dat hoort, weet je zeker dat ze liegen. Andere mensen zeggen weer dat ze monitor van beroep zijn. Die mensen liegen ook. Ik monitor, jij monitort, wij monitoren. Geloof je het zelf? Neem van mij aan; ze liegen dat ze barsten. Er wordt hier niet gemonitord.

Overlast

 
Ik werd via facebook geattendeerd op  dit bizarre  gevalletje zelfbouw hobbyisme van een Chinese professor. Opvallend aan het nieuws hierover is de extreme overlast die het project heeft veroorzaakt en waar iedereen nu steen en been over klaagt, maar blijkbaar tijdens de bouw hun mond over hielden. Dat terwijl er schijnbaar voortdurend oeverstromingen plaatsvonden. Het laat mooi zien wat je allemaal kan uithalen in China als je de juiste vrienden hebt. Je kan zelfs een droom paleisje en een nep berg bouwen bovenop een appartementengebouw. Hij heeft duizenden kilo's echt natuursteen het dak opgesleept.

Fantasie

Tijdens zomergasten (ZG13) waren er vanavond fascinerende beelden te zien uit de documentaire van Vik Franke. Een officier van justitie komt op bezoek en praat over een bepaalde situatie waarbij Afghaanse politie ‘talibaan’ roept en de Nederlandse soldaten niet ingrijpen. ‘Het blijft een interpretatie van de regels, maar ik zou zeggen, hier zitten we wat meer aan de nee kant.’ De officier van justitie gaf de commandant dus gelijk, maar de commandant had wel degelijk willen schieten. Hij doet het niet omdat hij niet het gevoel heeft een volledig mandaat te hebben.'De volgende keer schieten ze mij wel dood,'merkt hij op. Eerder op de avond hadden we iets gehoord van een islamitische psalm die werd gezongen in het Nederlands. ‘Stop met je verhalen over democratie, alles lijkt te falen en is een fantasie.’

Terecht zegt Beatrice de Graaf hier dat we de Nederlandse ’rapper’ alleen maar gelijk kunnen geven als het gaat om onze manier van oorlog voeren.

Kabouterverdriet

Vanmorgen aten we soep. Er was geen yoghurt, er was alleen linzensoep van de vorige dag. Het deed ons aan Turkije denken. De soep was heerlijk, maar op het laatst ging er een vlaag van misselijkheid door mij heen. Op de bodem van mijn kommetje lag een mutsje van een kabouter. Ik duwde het bakje van me af en stelde mezelf gerust door te blijven herhalen dat het waarschijnlijk om een stukje rode peper ging. Het hielp niet, diep in mij voelde ik de treurnis van de nabestaanden. Er is geen groter verdriet dan kabouterverdriet.  

Hengel

Een maand of wat geleden was ik bij het congres over  emotionele geografie in Groningen. Een vakgebied dat ik ook na drie dagen congres niet helemaal heb kunnen doorgronden. Opvallend waren de homoseksuele onderzoekers die zichzelf onderzochten, of in elk geval hun eigen stam. Er waren er best veel van. Een van hen bleef een beetje aan mij plakken. Hij had het gedrag van homo's in een nightclub in Tel Aviv onderzocht. Vooral hun relatie tot zweet was van groot belang. De verhalen deden me denken aan de jager 

die aan de gebroken takjes van het struikgewas kan zien welk dier er voorbij is gekomen. Leuke kennis voor liefhebbers van herenliefde, maar wellicht haalt het ook wat weg van de glans van het homobestaan. Bovendien bestaat er ook een andere onaangename soort jager die deze kennis interessant zouden kunnen vinden. Ik krijg spontaan visioenen van Poetin met ontbloot bovenlijf en een hengel waar een snoek aan hangt van twintig kilo. Hij vaart mee met de bootjes van de gay parade en wil het glibberige spartelende vis aan zijn hengel iedereen laten zien. 

Weerbericht

Sommige mensen zijn heel zeker van hun zaak. Zo hoor ik een man in de trein tegen zijn buurman zeggen dat hij een email heeft gestuurd aan Meteoconsult. ‘Ik erger me zo aan het weerbericht. Dan hoor ik Gerrit Hiemstra zeggen: “Het is warm in het binnenland en koeler aan de kust”. Dat slaat dus nergens op. Het is niet koeler, het is alleen minder warm.’

Ik heb geen idee hoeveel mensen er emails sturen aan meteoconsult, maar ik heb wel het vermoeden dat veel mensen een beetje verslaafd zijn aan het weerbericht.

Baas

De afgelopen week waren we in Belgie. We zaten in een huisjespark met zwemparadijs. Een neefje van de lieve G zei dat hij geen zwemvest aan wilde in het golfslagbad. Voor kinderen onder de twaalf en kinderen zonder zwemdiploma's was dat wel verplicht. Het neefje van de lieve G is zeven en heeft alle zwemdiploma's die je maar kan bedenken. 'Ik ben baas over mijn eigen lichaam,' was zijn verklaring over de weigerachtigheid. Voor de begeleiders is het natuurlijk strontvervelend – het golfslagbad werd stilgelegd – maar je wordt toch even op het verkeerde been gezet. Het toont de kracht aan van taal.

Geloofwaardigheid

Vanavond at ik met de lieve G en een vriendin van de lieve G in een tapasbar in Groningen. We spraken er over make up en hoe onhandig het is dat  die poeder uit het bakje kan vallen en dat er nu een make up merk is die daar iets op gevonden heeft (bare minerals). Het is goed om te horen dat er ook op het gebied van make up nog tal van ontwikkelingen gaande zijn.  Vervolgens ging het over stierenvechten en een speciale techniek om met de rode lap te wapperen, de Lopecina geheten. Ik had heerlijk gegeten in Tapasco, alleen hebben ze er een vol automatische koffiemachine en dat is gewoon verboden. Er komt geen goeie koffie uit.Vreemd dat veel horeca ondernemers wel de suggestie wekken dat ze hun best doen bij het koken, maar het bij de koffie dan vervolgens volledig laten afweten. Zo'n restaurant verliest volstrekt z'n geloofwaardigheid. Wist u overigens dat een 'cafe lagrima' zoiets betekent als een beker melk met een traantje koffie erin? Huilebakkie koffie dus.

Horde

400 × 400 - thescrib.com

Mijn Chinese kamergenoot in de aio-toren was op google aan het zoeken naar nieuws over de vreemdgaan-praktijken van de google directeur. 'Ik sta op het punt om samen te gaan wonen met mijn vriend, het maakt me onzeker denk ik.' 
Ik zou het wel weten als google directeur, ik zou mezelf onzichtbaar maken. Mijn Chinese kamergenoot spreekt grappig Engels. Haar zinnen klinken enigszins monotoon. 'Blam pleace tell me, how can you know what are the criteria to consider when starting living together?'

Het huwelijk had ik haar al uit het hoofd gepraat. Samenwonen kon wat mij betreft geen kwaad. Ik kon mijn eigen samenwoon moment nog goed voor de geest halen. Het moment dat de lieve G een swiffer kocht kwam wel even hard binnen. De swiffer was bedoeld als signaal, dat kon niet anders. Samen een propere toekomst tegemoed. Toen schrok ik wel even. Maar de swiffer is een relatief kleine horde, daarna ligt de weg voor je open.

Disgenoten

We waren nogal moe van de afgelopen gin-tonic en Campari nachten.We hadden Sjim Hendrix echter beloofd om bij hem te komen eten. Hij heeft zijn veldkeuken opgezet in de berm bij het gemeentemuseum. Hij maakte zeesla voor ons en zowel de dik- als dunlip Harder stonden op het menu. De keuken van de armen noemt de chef het. Zijn producten kosten niet meer dan vier euro de kilo. Er was nog een stel aanwezig in het restaurant. Op die manier had de situatie nog het meeste weg van een blind date met disgenoten. Het werd erg gezellig.We hebben het er nog over gehad dat je mensen eigenlijk niet zoveel te kiezen moet geven. Je moet gewoon een paar lekkere dingen maken en dat op het menu zetten. De chef weet wat lekker is. Dat is gebleken.

Hofje

In het hofje kwam vandaag de gin op tafel, na de wijn. Gin na wijn betekent dat de avond in een bijzondere dynamiek terecht kom. Er was iemand die z’n kat zocht. De persoon kwam uit een hoek van het hofje waar we niets mee te maken hebben. Hij bleef plakken want hij kreeg bier aangeboden. Dat lustte hij wel. Een buurvrouw sprak over de ochtend dat ze een dronken stelletje aantrof in haar tuin. Van schrik klommen ze over de muur van het hofje. De muur is best hoog. De persoon uit de onbekende hoek van het hofje droop af. Iemand aan de overkant van de straat begon te schreeuwen dat de muziek uit moest. Altijd probeer ik op tijd thuis te zijn als er feestjes zijn. Meestal ga ik er niet eens naartoe. Bij mijzelf op de stoep, ben ik vaak de laatste die naar huis gaat. Dat komt omdat ik dan al thuis ben. De laatste drup alcohol is altijd meer dan genoeg, meer dan ik verdragen kan.

Overwinning

 
Vanavond stond in het teken van een legendarische tafeltenniswedstrijd. We hebben vijf sets gespeeld in een hele warme sporthal. Ik was er op gebrand om te winnen en heb geen risico’s genomen. Dat werd mij door mijn tegenstander, de lieve G, kwalijk genomen. Zij heeft op sommige momenten het spel genadeloos afgemaakt met een smash. Toch is het ook een paar keer misgegaan met het smashen. Mijn spel was constanter. Met drie tegen twee sets sleepte ik de overwinning binnen. Dit is het vermelden waard want het is nooit eerder gebeurd. Ik voorzie vanaf heden een eindeloze reeks overwinningen. Er zal ook op regelmatige basis getafeltennist moeten worden. Spoedig zullen ook anderen uitgedaagd worden.