Iemand wilde ons meenemen naar een poolparty, we zeiden dat we alleen maar wat wilde eten. De man zei dat we daar ook konden eten en dat het dichtbij was. Dus we gingen. Het was ver weg en toen we er waren zagen we inderdaad iets dat deed denken aan een Amerikaanse tienerfilm. Middenklasse Ghanesen die op veel te harde muziek rond een zwembad dansen in de bloedhete zon. Rijkdom kent zijn rituelen en het naspelen van een Amerikaanse poolparty helpt bij het vormen van een middenklasse identiteit. Internet doet de rest.
Inmiddels zitten we in het paleis van George, we hebben gegeten en een biertje gedronken.'mijn dochter wordt de president van dit land,' zei hij tegen ons. Toen George ergens in een hoekje van de tuin een zakelijk gesprek ging voeren dat af en toe in theatraal geschreeuw leek te ontaarden ben ik naar mijn computer gevlucht. 'Morgen gaan we naar mijn teakhout plantage,' zei George vlak voordat we gingen slapen. 'We kunnen niet,' zeiden we.'We zijn te druk.'
Gastvrijheid is een ding, maar het moet niet al teveel tijd gaan kosten.
