Centraal justitieel incasso bureau
Postbus 16
8900AA Leeuwarden
Transactienummer:734931291
Donderdag, 12 juni, 2008
Geachte heer/ mevrouw
Op 28 april j.l. werd ik op het stationsplein te Rotterdam aangehouden op verdenking van een strafbaar feit. De agent die mij staande hield nam zijn werk als handhaver van de wet uiterst serieus en op dwingende toon vroeg hij om mijn identiteitsbewijs. Natuurlijk kan iedere agent zelf bepalen wat een goede aanleiding is om iemand aan te houden. Toch mag hij ook weer niet al te verkwistend omspringen met deze gegeven macht, want een politiestaat is dan nooit ver weg. De dienstdoende agent stond daar in verband met eventueel onhandelbare Feyenoord hooligans die op weg waren naar de Kuip of er nog vandaan moesten komen. Daar sta je dan: stuiterend van de adrenaline, zonder ook maar één Feyenoord supporter in zicht. Wel zie je iemand ontspannen steppend op een vouwfietsje. Dat is een goede aanleiding op wieltjes. Er moet toen een elastiekje in zijn hoofd zijn losgeschoten want, hoewel ik geen Feyenoord supporter ben, leek hij zich nauwelijks in te kunnen houden. Alle spanning kwam er in een keer uit en er was geen gesprek met hem te voeren. Het leek mij verstandiger om hem in die toestand niet mijn paspoort te overhandigen. Want misschien ging hij er wel iets geks mee doen en ik had nog een hoop plannen om op reis te gaan deze zomer. Achteraf had ik dat beter wel kunnen doen, maar achteraf is het altijd makkelijk praten. Toen de dienstdoende agent in de gaten kreeg dat ik niet van plan was op zijn verzoek in te gaan begon hij heel hard aan mijn arm te trekken. Ik wist niet precies wat hij daarmee wilde bereiken. Na enig aandringen vertrowude hij me toe dat we opweg waren naar het bureau. Dat was een, naar bleek later, nochal onbeduidende bouwkeet aan de andere klant van het station. Toch zag het er van binnen behoorlijk authentiek uit. De cel waarin ik werd ondergebracht had blauw linoleum op de vloer en aan de wanden. Boven de deur hing een tl balk waarvan het licht hinderlijk in mijn gezicht scheen. Geheel volgens protocol kreeg ik de keuze mijn schoenen uit te doen of de veters eruit te halen. Na vijfenveertig minuten kon ik de bouwkeet pas weer verlaten, wat met name te maken had met het feit dat de dienstdoende agent slechts met twee vingers kon typen.
Politie agenten zijn net conducteurs: je moet er een beetje geluk mee hebben. De één zegt: “voortaan niet om vijf voor negen vertrekken, want dan is je kortingskaart nog niet geldig”. De ander zegt:”Dat is dan 35 euro”. Toch is de verhouding reiziger/conducteur een stuk duidelijker dan de verhouding agent/burger. Agenten moeten het bij de interpretatie van de wet hebben van hun fingerspitzengefuhl en velen hebben dusdanig veel eelt op hun vingers dat ze moeilijk het onderscheid kunnen maken tussen een zinvolle en een nutteloze arrestatie. Sterker nog: dat onderscheid valt volledig weg: er bestaan geen nutteloze arrestaties.Ik begrijp dat ik niet onder deze boete uit kan. Ik ben in de trein van vijf voor negen gestapt en had pech met de conducteur. Aangezien ik een mager eenmansbedrijfje run en niet zomaar even 60 euro kan ophoesten, wil ik u vragen of het mogelijk is een taakstraf uit te voeren. Iets in de trant van bejaarden gezelschap houden of meedraaien met de Rotterdamse plantsoenendienst. Of nog beter: schoonmaken in het Feyenoord stadion. Ik zal toegewijd tussen de stoeltjes scharrelen opzoek naar propjes papier, uitgespuugde kauwgompjes en sigaretten peuken. Met veel liefde slinger ik mij om de wc potten van de kantine en zal elke centimeter hartgrondig reinigen van bacteriële sedimenten. Maar ik laat me ook graag verrassen.
Met vriendelijke groet, Bram
